Powered By Blogger

Friday, September 30, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් තිස්වෙනි සිකුරදා

අද මාළඹේ සයිට් එකේ වෑඩ පටන් ගන්න කියලා බොස් කිව්වා. උදේට ජයසේන එයි කිව්ව. ජයසේනට කරපු වෑඩ වලට පේමන්ට් එකත් උදේට දෙන්න කිව්ව.

මට ඊයේ ඩ්‍රොවින් එක ගන්නත් බෑරිඋන නිසා, මම ඔෆිස් එකට ගියා ඒක ගන්න. ඊළඟට වෑඩ කරන්න ඕන්කරන බ්‍රෑකට් තිබුනෙත් නෑතිනිසා ඒවත් අරන් එන්න කියලා, ජයසේන කිව්වා. ඒ ටිකත් අරගෙන, ජයසේනගෙ සල්ලිත් අරගෙන මම සයිට් එකට යනකොට වෙලාව 10.15 ට වගේ ඈති.

චින්තක කොහොමත් ජයසේනට වෑඩ පටන්ගන්න දීලා තිබුනෙ නෑහෑ, ප්‍රශ්නත් එක්ක. මට ඈවිත් ජයවර්ධනත් එක්ක කතා කරලම වෑඩ පටන් ගන්න කිව්වා.

මම ගිහින් ජයවර්ධන ලොක්කව හම්බ උනා. මෑන් අහනවා " දෑන් මොකද කරන්නෙ?" කියලා. මම කිව්වා " අද අපි ආපහු වෑඩ පටන් ගන්නවා, අපිට කරන වෑඩ වලට සතිපතා ගෙවන්න" කියලා. ජයවර්ධන කියන්නෙ හොඳ මිනිහෙක් නෙමෙයි. කතා කරන්නෙත් මහ ජරා විදිහට. මොනවා උනත් මිනිස්සු දෑන ගන්න ඕන වෑදගත් විදිහට කතා කරන්න. මිනිහ සමහර වෙලාවට කතා කරන්නෙ සත්තුන්ට වගේ. මිනිහගේ කෙස් ඉදිල තියෙන්නෙ අකලටද කියල්ත් මට හිතෙනවා. අපේ මීටත් වඩා ප්‍රශ්ණ තියෙන සයිට් තිබුණ. ඒත් ඒ මිනිස්සු මීට වඩා වෑදගත් විදිහට තමයි, ප්‍රශ්ණ තියනවා කතා කරලා විසඳුවෙ. මොනවා කරන්නද? හෑම මනුස්සයෙක්ම එක වගේ නෑහෑනෙ. වෑදගත්කම කියන එක, උගත්කමයි, අධ්යාපනයයි තිබුනට ලෑබෙන්නෙ නෑහෑනෙ. ඒක පිහිටන්නෙ, මිනිස්සුන්ගේ සමාජ තත්වයත් එක්ක බව තේරෙන්නෙ මේ වගේ වෙලාවට තමයි.

කොහොමහරි සයිට් මීටින් එකට යන් කිව්වා. එතනදිත් ලෝකේ නෑති දේවල් කියලා, කරගෙන යන වෑඩේ පටන් ගන්නකො කිව්වා. ඒකත් කිව්වෙ නිකන් ඕනවට එපාවට වගේ. අපේ අනිත් වෑඩ පස්සේ බලමු කියනවා.

වෑඩකරලා, කරපු වෑඩේට ගෙවන්න බෑහෑයි කියන මිනිස්සු එක්ක තමයි අපි මේ වෑඩ කරන්නෙ. අපේ චින්තකත් දෑන් අපේ බිල ප්‍රොසෙස් කරන්නෙ නෑහෑ. අඩුමගානේ බිල බලලවත් තිබුනෙ නෑහෑ. එයාලා අරන් දීපු බඩුවලට අඩු කරපු හෑටි තේරෙන්නෙ නෑහෑ කිව්වා. මම කිව්ව " කිසිම අසධාරනයක් නෑති විදිහට තමයි, ඒවා අඩුකරේ " කියලා.

Thursday, September 29, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් විසිනමවෙනි බ්‍රහස්පතින්දා

අද උදෙත් මදුසන්කවත් අරගෙන ඔෆිස් එන්න ආවේ. මොකද, ඊයේ එයාගේ බෑන්කුවෙ වෑඩේ කරගන්න බරිඋනානේ මාත් එක්ක පෑලියගොඩ චාටර් කාපුනිසා. මදුසන්කව නුගේගොඩින් බස්සලා මම ඔෆිස් ගියා.

මට උදේන්ම කරන්න තිබුණෙ, මාළඹේ සයිට් එකට ඕන කරන බඩු ලයිස්තුව හදන එක. ඒක කර කර ඉන්නකොට මදුසන්කත් ඔෆිස් එකට ආවා. මම කිව්ව එයාට " මට්ටක්කුලියෙ බිලේ වෑඩේ බලන්න මම කරන වෑඩේ ඉවරවෙනකන් " කියලා.

මගේ වෑඩේ කරල ඉවරවෙලා, මම මදුසන්ක හදපු බිලේ, මේන් පේජ් එකයි, කවරින් ලෙටර් එකයි ලෑස්තිකරා. ඒටික කරලා මම බිලේ ප්‍රින්ට් අවුට්ස් අරන්, මෙෂර්මන් ඩ්‍රොවින් ටික ගන්න කියලා මදුසන්කට කිව්වා.

සුරන්දි මේ දවස්වල නිවාඩු නිසා, ට්‍රිලියම් එකේ සුපර්විෂන් නෑහෑනෙ. ඒක නිසා මට ඒපෑත්ත බලන්නත් වෙලා තියනව මේ දවස්ටිකේ. මම ට්‍රිලියම් එක පෑත්තෙ විසිට් එකක් දාලා එනකන්, අර ඩ්‍රොවින් ටික අරන් තියන්න කියලා මම පිටත් උනා.

දෑන් කොහොමත් බඩු වෑඩිත් එක්ක සයිට් එකේ. සුරන්දි වෑඩිපුරත් එක්ක බඩු ඕඩර් කරලා. . . . . කොහොම උනත් දෑන් වෑඩේ යනවනෙ. ක්ලයන්ට්ගෙනුයි, කන්සල්ටන්ගෙනුයි, මේන් කන්ට්‍රෑක්ටර්ගෙනුයි දෑන් අවුලක් නෑහෑ. වෑඩේ වෙලාවට කෙරෙනවනම් කොහොමත් සයිට් කරන එක ලේසියි. එත් ඉතින් මොනවා කරන්නද? අපේ මේ ෆයිනෑන්ෂල් ප්‍රොබ්ලම් එකත් එක්ක එක සයිට් එකක්වත් හරියට ගොඩ දාගන්න බෑහෑනෙ. මේවගේ සපෝර්ට් එකක් දෙනවනම්, අපිත් දෙනවා වෑඩේ එළකිරි වගේ.

සයිට් එකේදි, Mr. එරිල් හම්බ උනා. එයා තමයි දෑන් ට්‍රිලියම් සයිට් එකේ නේවාසික ඉන්ජිනේරුවා. ම්නිහත් දෑන් වෑඩයන තත්වේ ගෑන සතුටුයි. වෙච්ච දේවල් ගෑන එහෙම පොඩි චෑට් එකක් දාගෙන හිටියා. ආ ගිය කතාබහක් එහෙම දාලා එන්න ආවා.

සන්කෙන් එකේ අයටත් එක දාගන්න ඕනනෙ, සයිට් එකට ආවම. ඉතින් ඒ අයටත් පෙනිලා කාරිය, අපේ මෑන්ස්ලගෙ වෑඩ බලන්න උඩට ගියා. වෑඩේ, තුන්වෙනි තට්ටුවටම ඈවිත් දෑන්. තව සති එකහමාරකින් වගේ ලොබිවල වෑඩ ඉවරවෙයි. ඊලඟටත් ලොකු වෑඩක් තියනවා. රයිසර් එකයි, මීටර් ඈල්ලිල්ලයි පටන් ගන්න ඕන. ඒක ලබන සතියෙ ප්ලෑන් කරන්න වෙනවා.

ආපහු ඔෆිස් එකට ආවා. ඈවිත් මේල් වගයක් ගහන්න තිබුනා. ඒටික කරලා දෑම්මා.

ගෑණු ළමයගෙන් හෑමදාම වගේ කම්ප්ලේන්, කරන්න තියන වෑඩ ගෑන බලන්නෙ නෑහෑ, උනන්දුවක් නෑහෑ කියලා. ඒකනිසා මදුසන්කට කිව්වා, යනගමන් කාර්ඩ් වෑඩෙයි, කේක් වෑඩෙයි බලන්න යමු කියලා, එයාගේ මල්ලිගෙ වෙඩින් එකට ගිය තෑන්වලට.

මුලින්ම ගියා නුගේගොඩ කාර්ඩ් මෑන් ගාවට. ගිහින් එයා ළඟ තිබුන සාම්පල් කාරිය බෑලුවා. ඒත් ඒවා ගෑණු ළමයට පෙන්නලනෙ ඈප්පෘවල් එකක් ගන්න ඕන. එයාවත් අරගෙන දවසක එන්නම් කියලා එන්න ආවා. ඊළඟට යනගමන් රත්මලනේ තාප්පෙ හන්දියෙ තෑනකට ගියා කේක් වෑඩේ බලන්න. මම කිව්ව විදිහට ලොකුවට කේක් කෑල්ලක් හදන්න 60ක් වත් ඕන කිව්ව. ඒත් මදුසන්ක කිව්වා, කියන ගානටම කෑමති වෙන්න එපා, අඩුකරගන්න බලන්න කියලා. ලබන සඳුඳා හවසට සාම්ප්ල් කෑල්ලක් දෙනනම් කිව්වා. ඒකත් බලලම ඕඩර් එක දෙන්න ඕන ලබන සතියෙවත්, මොකද කේක් එක මාස දෙක තුනකට කලින් දාන්න එපෑයි.

ඒ ටික කරගෙන ගෙදර එන්න ආවා. මදුසන්ක ගොළුමඩම හන්දියෙන් බෑස්ස. ගෙදර එනකොට වෙලාව 7.30 ට වගේ ඈති. තේකක් එහෙම බීලා, ඩයරිය කොටන්න ගත්ත.

Wednesday, September 28, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් විසිඅටවෙනි බදාදා

අද මට්ටක්කුලියෙ මීටින් දවසනෙ. අපේ ඔෆිස් එකේ අයට එහෙම සයිට් එකක් තියනව කියලා මතක් වෙන්නෙත්, මීටින් දවසට කලින් දවසෙහරි, එදාට හරි තමයි. ( මේක ඉතින් මටත් සමහර වෙලාවට පොදුයි, මොකද මගෙත් ඔෆිස් එක මේකනෙ. )

ඔන්න ඉතින් ඊයේ හවස බොස්ගෙ ඉඳන් හෑමෝම මට්ටක්කුලියෙ සයිට් එක ගෑන තමයි කතාව. හෙට මීටින් අරන් යන්න මේවා ගේනත් දෙන්න, අරව ගෙනත් දෙන්න, අරක බලන්න, මේකට මොකද උනේ? ඔයවගේ ප්‍රශ්ණ කෝටියයි. හෑබෑයි, මේ වෙලාවට තමයි මට Mr. ජයන්තිකුමාර කියන කතා ඈත්ත කියලා මතක් වෙන්නෙ.

එයා මීට්න් එකේදි කියන්නෙ " උඹලට මේ සයිට් එක ගෑන මතක් වෙන්නෙ බදාදා මීටින් ආවම විතරනෙ. මෙතනින් ගිය ගමන් මේ සයිට් එක අමතක කරලා දානව , ආපහු මීටින් එකකට එනකන් " කියලා. එක වෙලාවකට මට හිතෙනවා මිනිහගේ කටේ මසුරන් දාන්න, කියන ඈත්ත කතාවට. ඒ කොහොම උනත් එහෙමම වෙන්නෙ නෑහෑ, සමහර ප්‍රශ්ණ නම් ආපහු ගියාම මතක් වෙන බව ඈත්ත. ඒත් ඒ සේරම නෙවෙයි. අනික් එයා Meeting Minutes එවන්නෙත් බදාදා උදේනෙ. ඉතින් අපි ඒ මිනිට්ස් දකින්නෙත් මීටින් එකෙදි මිසක් කලින් නෙවෙයිනෙ. එතකොට කොහොමද අනේ, ප්‍රශ්ණ වලට උත්තර හොයන් එන්නෙ? ප්‍රශ්ණෙ ආපහු දකින්නෙත් ඊළඟ මීටිමේනෙ.

කොහොම හරි අදත් සුපුරුදු ලෙස අපෙන්ම මීටිම පටන් ගත්තා. ඔන්න ඉතින් Mr. ජයන්තිකුමාර කියනවා " පහුගිය මිනිට්ස් වල හෑටියට මේවා ඉවරවෙලා තියෙන්නෙ ඕන, අරක කෙරිලා තියෙන්නෙ ඕන " කියලා. අපෙන් ඊළඟට අහනවා "දෑන් කොහොමද තත්වෙ?" කියලා. මදුසන්ක කියනවා" අරකෙන් භාගයක් ඉවරයි, මේක කරන්න තියනවා" කියලා. එතකොට මෑන් අහනවා" ඈයි කරන්න බෑරි උනේ?" කියලා. එතනදි, හෑමදාමත් එකම උත්තරයයි තියෙන්නෙ. සයිට් එකේ බඩු නෑහෑ වෑඩ කරන්න.

ඕකට ඉතින් Mr. ජයන්තිකුමාර හොඳටිකක් කියලා, හෑමදාමත් කියන්නෙ ඕකනෙ කියනවා. මම ඉතින් කිව්ව " ප්‍රොෆෙසර්ට කියලා අඩු බඩු ටික ගන්න ඕන" කියලා. " ගන්න ඕනනම් තවත් බලන් ඉන්නෙ? මෙච්චර කල් බලනෙනෙ නෑතුව, ඉල්ලන්න තිබුනනෙ? "මෑන් කියනවා. ඒ වෑඩෙත් සති දෙකක ඉඳන් බලන්නෙ. පොඩි පොඩි අවුල් නිසා තමයි පරක්කුව. නෑතුව අපි මේගෑන නොබෑලුවා නෙමෙයි. එත් ඒ ප්‍රශ්ණ මෙයාලට excuses නෙමෙයි තමයි. ඒත් මොනවා කරන්නද, වෑඩ කරනකොට ඔහොම තමයි.

කොහොමහරි ඉතින් ඒකත් ඉවර උනානේ. අපේ ලොකු අයියා අම්මට එව්ව exercise machine එක ලන්කාවට ඈවිත් දෑන් මාසෙකටත් කිට්ටුයි. වරායේ PBY එකෙන් කෝල් කරලා අහුවට වෑඩක් උනේ නෑති නිසා, අද ඒකට ගිහින් බලනවයි කියලමයි හිතාගෙන ආවේ.

මම ඉතින් ඒකට යනවයි කිව්වම, මදුසන්කත් කිව්ව "එයාටත් බෑන්කුවක වෑඩකට යන්න තියන නිසා මාත් එක්ක එනවයි " කියලා. ඒත් මම කිව්වා " මම මේ වගේ වෑඩකට යනනිසා, ඔයාගේ වෑඩේට යන්න ලෑබෙයිද දන්නෙත් නෑහෑ " කියල.

කොහොම හරි එතෑනට ගියා. මුලින්ම කිව්ව ගිහින් බලන්න කියලා පෑකේජ් එක ඈවිල්ල තියනවද බලන්න කියලා. ඒකට කාමර අන්ක 2 ට යන්න කිව්වා. එතන හිටිය කෙනා බලලා කිව්වා " මේක ඈවිත් තියෙන්නෙ 16 වෙනිදානෙ, ඈයි මෙච්චර කල් හිටියෙ" කියලා.

හිට්ය හෙතුවත් ඉතින් එතන වෑඩකරන රාජ්ය සේවකයන්ගෙ හොඳකමනෙ. මම කෝල් කරල දෙතුන් පාරක්ම ඈහුවා. එතකොට එතනින් දුන්නෙ දෙපෑත්තටම නෑති උත්තරනෙ. " ඒක අවිල්ලත් නෑ වගේ පේන්නෙ. පස්සෙ කෝල් කරල බලන්න" ඔන්න ඔයවගේ උත්තර තමයි මට ලබුනෙ වරායේ PBY එකට කතා කරාම.

Tuesday, September 27, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් විසිහත්වෙනි අඟහරුවාදා

ඊයේ පාන්දර නුවර ගිහින් රෑවෙලා ආපුනිසා මොකුත් සටහනක් දාන්න බෑරිඋනානෙ.

අද උදේන්ම බොස් කතා කරලා අහුවා " වෑඩට එනවද?" කියලා. මම කිව්වා " හොඳටම හෙම්බ් රිස්සාව හෑදිලා ඉන්නෙ, ටිකක් අමාරුනිසා පරක්කුවෙලා එන්නම් " කියලා.

ට්‍රිලක්ෂිකා එකෙන් ඕකීඩ් ගේන්නත් කිව්වනිසා, මල් ටිකත් අරගෙන මම ටවුන් හෝල් ගිහින් දීලයි ඔෆිස් ගියේ. ඔෆිස් එකට යනකොට වෙලාව 11.00 ට වගේ ඈති.

මම යනකොට බොස් හිට්යා. මාව දෑකල අඬගහලා කිව්ව " මේ මේ වෑඩ ටික තියනව, මේ ටික ඉක්මනට කරලා දාන්න ඕන " කියලා. මම මුලින්ම ගත්තෙ හෑව්ලොක්සිටි දෙවන අදියරේ, ගෑස් සිස්ටම් එක. එකේ, BOQ එකක් බොස් හොයාගෙන තිබුණත්, මට ඒක ඈල්ලුවෙ නෑහෑ. ඒක නිසා මම අලුතින් BOQ එකක් හෑදුවා, ඪ්ESඓඥ් ඩ්‍රොවින් එක බලාගෙන.

කොහොමහරි, පයිප්ප වල අළුත් ගනන් දන්නේ නෑති නිසා, අපේ සින්ගප්පූරු සප්ලයර්ට මේල් එකක් දෑම්මා, අළුත් මිල ගනන් එවන්න කියලා. ඒ ටික ඈරුණම BOQ එක සේරම ඉවරකරා. ගනන් ලෑබෙනකන්, පුරුද්දෙන් ප්යිපවල ගනන් දාලා වෑඩේ ඉවරකරා. හෙට අළුත් ගනන් ලෑබුණම, කරණ වෙනසක් කරනවා කියලා හිතාගෙන.

ඒ ටික ඉවරවෙනකොට වෙලාව 5.00ත් පහුවෙලා. අසනීප නිසා ඈඟට මාර අමරුයි. ඒත් වෑන් එක ඩ්‍රයිවර් අරන් ගිහින් සයිට් එකකට. වෑන් එක එනකන් මේසෙ උඩ ඔලුව තියාගෙන හිටියා, අමරුව වෑඩි කමටම. වෑන් එක එනකොට වෙලාව 7.00 ට කිට්ටුයි. මොනවා කරන්නද? අමාරුවෙන්ම ඩ්‍රයිව් කරගෙන ආවා. ගෙදරට එනකොට 8.20 ට වගේ ඈති.

ඈවිත්, තේකක් බීලා හන්සිවෙලා හිටියා රෑට කනකන්. නෑගිටලා රෑ කෑම කනකොට 10.30 වගේ වෙලා. කන ගමන් TV බලලා, කාලා ඉවරවෙලා, Piriton, Panadol බීලා නිද ගත්ත.

Sunday, September 25, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් විසිපස්වෙනි ඉරිදා

අද ආයිත් ඉරිදාවක්. ඒ කියන්නෙ මට වෑඩ වෑඩි දවසක්. අදත් සුපුරුදු විදිහට උදේ 6.45 ට වගේ නෑගිට්ටා. තේකක් බීලා එහෙම, ඉන්ටර්නෙට් එකේ පොඩි සර්ෆ් පාරක් දාලා බලන්කොට වෙලාව 7.45 ට වගේ ඈති. ඉදලත් අරන්ගියා ඉස්සරහ අතුගාන්න. ඉස්සරහ පෑත්තම කොස් කොල වලින් වෑහිලා. ඒකටත් හෙතුවක් තිබුණ. ඒක තමයි ගිය ඉරිදා අල්ලපු වත්තෙ කොස්ගහ යට ගොඩගහල තිබුණ, ගස් කපලා දාපු අතුටික එකපාරටම ගිනිගත්ත එක.

මම ගිය ඉරිදා අතුගොඩට මෙහායින් කුනු වගයක් පිච්චුවා. මෙන්න බොලේ ටික වේලාවකින් සර සර ගාලා සද්දයක් ඈහිලා බලන කොට වෑට අයිනෙ මහා ගිනි ජන්ජාලාවයි. ඒ ගින්නෙ ගිනි දෑල් මීටර් 3ක් 4ක් වගේ උසට ඈදුන නිසා, ඒ කොස් ගහේ කොල සේරම පිච්චිලා තිබුනා. දෑන් ඒ කොල ටික වෑටිලා ඉවරවෙනකන් ඉතින් අතුගාලා පිරිමහන්න බෑරිවෙනවා.

ටිකක් අතුගාලා එහෙම ඈවිත් කොළකෑඳ එකක් බිව්වා. ඒක බීලා වෑන් එක හෝදන්න ගත්තා. වෑන් එකෙන් පස්සේ පොඩි අයියගේ බයිසිකලේ. ඒ දෙකම හෝදලා ආව උදේට කන්න. අද තිබුණෙ සුදු කව්පි. කෑමෙන් පස්සේ මූණකට හෝදගෙන, හෝදන්න තියන ඈඳුම් සබන් වල පෙඟෙන්න දෑම්මා.

Saturday, September 24, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් විසිහතරවෙනි සෙනසුරාදා

අද උදේට අම්මල එක්ක යන්න ඕන බොරෑල්ලෙ වෑඩකට. ඒක නිසා ගෙදරින් යනකොට 9.20 ‍යි. සෙනසුරාදා උනත්, පාරේ මාර ට්‍රෑෆික්. මම උදේන් ගියානම් මම හිතන්නෙ මෙච්චර ට්‍රෑෆික් එකකට අහුවෙන්නෙ නෑහෑ. කොහොමහරි එතනට යනකොට වෙලාව, 11.00 ට කිට්ටුවෙලා තිබුණ. ඒ වෑඩේ ඉවරවෙනකොට 12.00ට කිට්ටුයි.

වෑඩට යන්නත් ඕන නිසා, අම්මලව ගිහින් දෑම්මා නුගේගොඩ බස් ස්ටෑන්ඩ් එකට. ඊළඟට ආවා ඔෆිස් එකට. ඔෆිස් එකට ආවට ඉන්න කියලා වෙලවක් තිබුනෙත් නෑහෑ. මොකද, නුගේගොඩදිම ගෑණු ළමයා කතාකරල කිව්වා එයගේ EXAM එක ඉවරයි එන්න කියලා. මම ඉතින් කිව්වා මම ඔෆිස් එක පෑත්තෙ විසිට් එකක් දාල එනකම්, හවුස් ඔෆ් ෆෑෂන් එකේ රවුමක් දාන්න කියලා. මොකද ඒ වගේ දෙයකින් ගෑණු ළමයෙක් තියාගන්න එකනෙ, ලේසිම ක්‍රමේ.

මට අද කොහොමත් ඔෆිස් එකට යන්න ඕන. මොකද සඳුඳා පාන්දරින්ම නුවර යන්න ඕනනේ. නුවර් ප්‍රොජෙක්ට් එකේ ෆයිල් එක ගන්නයි, අර ෆිෂර් රෙගියුලේටර් ටික ගන්නයි තමයි, ඔෆිස් යන්න ඕන වුනේ. ගිය එකේ, මදුසන්ක හදාගෙන යන බිලත් බෑලුවා. අවශ්ය කරණ බඩු ටික දාගෙන පිටත් උනා.

අද චමිලාගනේ තමයි ලන්ච් එක. මොකද එයාගේ බර්ත්ඩේ එක දවසෙත් මට මොකුත් අරන් දුන්නෙ නෑහෑනෙ. හවුස් ඔෆ් ෆෑෂන් එක ගාවට ගිහින් කෝල් කරලා කිව්වා, පාරට එන්න කියලා. එයා ආවහම අහුවා කොහෙටද ලන්ච් ගන්න යන්නෙ කියලා. පොත් ප්‍රදර්ශනේටත් යන එකේ එතනටම යමු කිව්ව.

BMICH එක ගාව මාර තදබදේ. මොකද අද සෙනසුරාදා හින්දා මිනිස්සු එනව වෑඩියි. වාහනේ ඈතුලට දාන්නත් බෑහෑ, කාර් පාර්ක් ෆුල්ලු. මල්ලසේකර මාවතේ තිබුණ කාර් පාර්ක් එකකට යන්තම් දාගත්ත.

මුලින්ම ගියා කෑම කන්න තෑනක් බලන්න. ගිහින් බත් කෑවා. ඩෙසර්ට් තියන තෑනක් හොයන්කොට දෑක්ක, මවුන්ට් ලෑවේනියා හොටෙල් එකේ ෆුඩ් අවුට්ලට් එක. එතනින් ගත්තා කෑරමල් පුඩින්නුයි, අයිස් කෝපියි. ඒවත් සප්පායම් වෙලා තමයි, ප්‍රදර්ශනේ බලන්න පටන් ගත්තෙ.

අද කොළඹ ජාය්ත්යන්තර පොත් ප්‍රදර්ශණයේ අන්තිම දවසට කලින් දවස. මේපාර තිබුනෙ 13 වෑනි පාරට උනත්, මම හිතන්නෙ මේ මගේ නොකඩවා ගිය 5ස්වෙනි හරි 6වෙනි පාර. මට මේකට යන්න පුරුදුකලේ අපේ ලොකු අයියා. මේ ගමන එයා මෙහේ නෑතිනිසා, එයාට යන්න බෑරිඋනා. මොනවා උනත් අපේ අයියා නිසා තමයි, මම හෑමදාමත් මේකට දෑන් නොකඩවා යන්නෙ.


Friday, September 23, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් විසිතුන්වෙනි සිකුරාදා

අද අර කර්නල් මාරඹේලගෙ ගෙදර බාත් රූම් එකේ රෙපෙයාර් එක කරන්න යන්න ඕන. ඒක නිසා මදුසන්කට කිව්වා ශාන්තව ඔෆිස් එකට උදේට එවන්න කියලා.

මම හරියටම උදේ 9.00 වෙනකොට ඔෆිස් එකට ගියා. ඒ යනකොට ශාන්ත ඈවිත් හිටියා. අවශ්ය කරණ ආයුධ ටික ලෑස්තිකරගන්න කියලා, ඉක්මනටම ගියා මාරඹේලගෙ ගෙදරට. හරියටම 9.30 ට මම කිව්වා වගේ යන්න පුළුවන් උනා.

මම ගිහින් ශාන්තට කරන්න ඕන වෑඩේ පෙන්නලා, අවශ්ය බඩු ටික අරන් එන්න ආපහු ආවා. කොහොම හරි වෑඩේ ඉවරවෙනකොට 1.00 ත් පහුවෙලා තිබුණ. ඔෆිස් එකට එනකොට 1.45 වගේ වෙලා. ඈවිත් ඉක්මනට කෑවා. මොකද, මන්ජුලාට අසනීප නිසා, එයාගේ නයින්වෙල්ස් සයිට් එකේ ස්ලෑබ් එකේ ස්ලීව්ස් තියන්න යන්න කියලා බොස් කිව්ව.

අව්වෙ යන්නත්, 3.00 පහුවෙනකන් පාරෙ ට්‍රෑෆික් වෑඩි නිසාත්, ඔෆිස් එකට වෙලා හිටිය 3.30 වගේ වෙනකන්. ශාන්තවයි, විමලසේනවයි අරගෙන ගියා නයින්වෙල්ස් සයිට් එකට. පුළුවන් හරියෙන් පටන් ගත්තා ස්ලීව් තියන්න.

ඒ දෙන්නා වෑඩේ කරනක්න් මට මාර කම්මෑළියි. මම පහලට ඈවිත් ගියා ආර්ථිකේ පෑත්තෙ. නාරාහේන්පිට ආර්ථික මධ්යස්තානෙ තියෙන්නෙ, නයින්වෙල්ස් හොස්පිටල් එක ඉස්සරහනෙ. ගිහින් එතන වාඩිවෙලා ඉඳන් චමිලාත් එක්ක චෑට් එකක් දාගෙන හිටියා. ඊට පස්සෙ පොඩි රවුමක් දෑම්මා. ඈබල්ලෝන් හතු තියනවා දෑකලා, හතු පෑකට් දෙකක් ගත්තා. ඒකත් අරන් ස්යිට් එක පෑත්තට ආවා.

ටිකක කම්බ් බෑඳලා ඉවරවෙලා තිබුනෙ නෑහෑ. ඒ නිසා ඒකට හෙට එනවයි කියලා හිතාගෙන, පහළට බෑස්සා. ඔන්න ආනන්ද කියන මෑන් සෙට් උනා. මෑන් කියපි, කොහොම හරි අදම වෑඩේ කරල යන්න කියලා.

ඒ ගෑන කතා කර කර ඉන්නකොට තමයි මත්ක් උනෙ, තිබ්බ සමහර ස්ලීව්ස් වල පොසිෂන් එක වෑරදියි කියලා. මොනවා කරන්නද? විමලසේනට කිව්ව " ආපහු වෑරදි ස්ලීව් සේරම අඟල් හයක් ඉස්සරහට ගන්න " කියලා. ඒ අස්සෙ ශාන්ත ඉන්න බෑහෑ යන්න ඕන කියනවා. මම මෑන්ට කිව්වා මේ වෑඩේ කරලා දාලම යන්න කියලා. මිනිහා බෑහෑම කිව්ව නිසා, විමලසේන උඩටගියාට පස්සෙ, මාත් උඩට ගියා.

මෙන්න ටිකකින් ශාන්තත් ආපහු ආවා. මමත් හිටිය නිසා, මෑන්ට යන්න බෑරුව වෙන්නෑති. කොහොමහරි වෑඩේ ඉවර වෙනකොට වෙලාව 9.00 ත් පෑනලා.

ශාන්ත කිව්වා එයාව බොරෑල්ලට දාන්න කියලා. ශාන්තවත් බොරෑල්ලට දාගෙන, විමලසේනවත් මහරගමින් බස්සගෙනම මම ගෙදර ආවා. එනකොට වෙලාව 10.00ත් පහුවෙලා.

Thursday, September 22, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් විසිදෙවෑනි බ්‍රහස්පතින්දා

අදත් උදේ ඉඳන් මහ වෑස්ස. ඈතුල් කෝට්ටෙ කෙනෙක්ගෙ ගෙදර බාත් රූම් එකේ වතුර ලීක් එකක් කියලා, කාවහරි යවලා හදන්න කියලා බොස් කිව්වා. ඒක නිසා, කවුරුවත් එක්ක යන්න කලින් මොකක්ද අවුල කියලා බලන්න එපෑයි. ඒක නිසා කෙලින්ම ගියේ ඒ ගෙදරට. එතන හොයාගන්න ටිකක් අමරු උනා.

මෑන්ගෙ කන්සීල් වෑල් එක කෑඩිලා ගොඩ කාලෙක් වගේ ඉඳන්. තාවකාලිකව අටවගත්ත, එළියෙන් ගහපු පයිපයකින් තමයි මෑන් ෂවර් එක හයිකර්ගෙන තිබුනෙ. ඒ තිබුන ෂවර් එකේ වෑල් එකෙනුත් හෝ ගාලා වතුර ලීක් වෙවි තමයි තිබ්බෙ.

මෑන් ඒ පාර අහනව " දෑන් කීයටද වෑඩේ කරන්න එන්නෙ? " කියලා. මම ඉතින් කිව්ව " ඔෆිස් එකට ගිහින්, ඕන කරන බඩු අරගෙන, වෑඩ කරන ළමයෙකුත් අරගෙන් තමයි එන්න වෙන්නෙ කියලා. මම ඔෆිස් එකට ගිහින් කෝල් එකක් දෙන්නම් කියලා.

මම ආපහු එනකොට බොස් හිටියෙ නෑහෑ. ඒ නිසා ඕන කරන බඩු ලිස්ට් එක දීලා, බොස්ගෙන් අහල බලන්න කියලා, පූර්ණිමාට කිව්වා.

ඔය අතරෙ, සුරන්දි කතා කරා. එයා " සයිට් එකට ඕන බඩු එවන්නෙ කවදද? " අහනවා. මම කිව්වා " ට්‍රිලියම් එකේ චෙක් එක රෙඩිද කියලා බලල කියන්න " කියලා. එයා ටිකකින් කිව්වා " චෙක් එක රෙඩී, ඒක එයා ගාව " කියලා.

ඒ පාර මම ජොන්ට කතා කරලා කිව්වා " මගේ බඩු ටික ලෑස්තිකරන්න, මම චෙක් එක අරගෙන දෑන් එනවා " කියලා. මම චෙක් එකත් අරන් ගියා මෑසෙන්ජර් ස්ට්‍රීට් එකේ ටෝකියෝ ට්‍රේඩින් එකට. යනකොටත් මෑන් බඩු ලෑස්තිකරන ගමන් හිටියෙ.

සේරම බඩු ටික රෙඩි කරනකොට වෙලාව 2.30 වගේ වෙලා තිබුණ. ඒත් තව තීන්ත වගයක අඩුවක් තිබුණ. මම කිව්වා ඒක වෙන දවසක ගන්න එන්නම් කියලා.

ජෝන්ම ත්‍රීවීලර් එකක් කතා කරලා දුන්නා බඩු ටික ගෙනියන්න. ඒ මෑන්ට ට්‍රිලියම් එක ගාවට එන්න කියලා, මම වෑන් එකේ ආවා. මම ට්‍රිලියම් එක ගාවට එනකොට මෑන් ඈවිත් බඩුත් බාලා ඉවරයි. මම මෑන්ගෙ හයර් එකත් ගෙවල, ඔෆිස් එකට ආවා, එතකොට 3.00 ත් පෑනලා. මගේ දවල් කෑම එක කනකොට 3.00 ත් පෑනලා. මොනව කරන්නද ? රස්සාවෙ හෑටි.

Wednesday, September 21, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් විසි එක්වෙනි බදාදා

ඊයේ දවසේ කතාව කෙටුවේ අද උදේ නිසා වෑඩට යන්න ලෑස්තිවෙන්න පරක්කු උනා. පරක්කු උන එකේ, වෙන වෑඩකුත් කරගෙනම යනවා කියලා හිතාගෙන ගියා හොටෙල් එක් බුක් කරන වෑඩේට. කොහොමත් ගිය සෙනසුරාදා ගෑණු ළමයත් එක්ක ඈවිත් හොටෙල් එක බලලයි ගියේ. එත් රූම් බලන්න ලෑබුනේ නෑහෑ.

එතනට ගියාමයි දන්නෙ, රොෂාන්ගෙ ( රොෂාන් කිව්වෙ අපිත් එක්ක O/L ක්ලාස් ගිය අපේ ගෙවල් පෑත්තෙ කෙනෙක්) අයියත් වෑඩ කරන්නෙ එතන බව. මෑන් එතන F & B සෙක්ෂන් එකේලු වෑඩකරන්නෙ.

කොහොමහරි එදා රූම් බලන්න බෑරිඋන නිසා, මුලින්ම ගිහින් රූම් බෑලුවා. රූම්වල තිබුණ තෙමිච්ච හම්ගඳ තමයි අවුලකට කියලා තිබුනේ. ක්ලීන් කරලා එයාර් ෆ්‍රෙෂ්නර් ගෑහුවම අවුලක් නෑහෑලු. අනේ මන්දා . . .කොහොමත් ලොකේෂන් එක හොඳනිසාත්, ගෑණු ළමයා කෑමතිඋන නිසාත් රූම් එක බුක් කරා.

ඒක කරලා ඔෆිස් එකට යනකොට වෙලාව 10.30 යි. වෙන වෑඩකුත් තිබුනෙ නෑතිනිසා, ට්‍රිලියම් එකේ බිල හදන්න පටන්ගත්ත.

Tuesday, September 20, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් විසිවෙනි අඟහරුවාදා

අපේ ගෙදර TV එකේ හෑම චෑනල් එකක්ම පේනෙනෙ නෑහෑ. මොකද ඈන්ටනාව කරකවලා හෑදුවම දවසයි, දෙකයි හරිහෑටි පේන්නෙ. ඈන්ටනාව කෑරකිලාද මන්දා නොපෙනි යනවා.

ඉතින් හෑමදාම අම්මගෙන් බර බරේ, මේකට මොකක්වත් හරි විසඳුමක් දෙන්නෙ නෑහෑ කියලා. ඒත් මොකක් කියල මම කරන්නද? මටත් වෙලාවක් තියෙන්නෙ ඉරිදා හින්දා, ඉරිදට තමයි ඈන්ටනාව ආයිත් කරකවන්න වෙන්නෙ.

ලොකු අයිය, කාලෙක ඉඳන් කියනවා අම්මට Dialog TV කනෙක්ෂන් එකක් අරන් දෙන්නලු. ඒත් එක එක රෙන්ටල් කීයක් අපි ගෙවනවද. අපරාදෙන සල්ලි. ඈරත් කනෙක්ෂන් චාර්ජස් මාර ගනන්නෙ. ගිය ඉරිදාත් අයිය කතාකරණකොට කිව්වා, පුලුවන් නම් PEO TV කනෙක්ෂන් එකක් අරන් දෙන්න කියලා. මම හිතුවේ ඒකෙත් ඩවුන් පේමන්ට් එක ලොකු එකක් කියලා.

ඕන දෙයක් කියලා, අද ටිකක් පරක්කුවෙනකන් හිටියා, ටෙලිකොම් එකට යන්න ඕන නිසා. මොකද ටෙලිකොම් එක අරින්නෙ 8.45 ටනෙ. ගිහින් ඈහුවම කිව්ව, ලයින් එක තියන නිසා කනෙක්ෂන් චාර්ජස් 2,900.00 ක් කියලා. අඩුම පෑකේජ් තිබුණෙ ප්‍රණාම හා රණවිරු ප්‍රණාම කියලා. ප්‍රණාම එක රජයේ සේවකයන්ටලු දෙන්නෙ. මම ඉතින් ඈහුවා "තාත්තා පෙන්ෂනර් කෙනෙක් නිසා, එයාගෙ නමට ගන්න පුළුවන්ද " කියලා. " තාත්තගෙ පෙන්ෂන් කොලයක් හරි පෙන්ෂන් ID එක හරි දුන්නොත් පුලුවන් " කිව්ව.

මම ඒවා අරගෙන ගියේ නෑහෑනෙ. ඒත් පස්සෙ ගෙනෑත් දෙන්නම් කියලා ෆෝම් එක ෆිල් කරලා බාරදුන්න. ආපහු ගෙදර ඈවිත් තාත්තාගෙ පෙන්ෂන් ID එකේ කොපියක් ගිහින් දුන්නා. මොනවා උනත් මේ දවස්වල කනෙක්ෂන් දෙන්න විදිහක් නෑහෑලු. මොකද, ඒකට ඕන Instrument ස්ටොක් එකේ නෑහෑලු. මම ඉන්නකොටත් ඒ මෑන්ට කෝල්ස් ගානක් ආවා, කනෙක්ෂන් පරක්කු ඈයි, දෙන්නෙ කවදද කියලා. මෑන් කිව්වෙ අර හේතුව, එහෙම බඩු එන දවසක් කියන්නත් බෑහෑයි කිව්ව.

ඒ වෑඩේ කරගෙන මම ඔෆිස් එකට යනකොට වෙලාව 10.30 ත් පෑනලා. ඊයේ කර කර හිටපු වෑඩේ අද පටන් ගත්ත්ත. ඒකිව්වෙ අර රාමඩා හොටෙල් එකේ, GAS BOQ එක අලුතින් හදන එක.

ඔය අස්සේ අසිත කත කරල කිව්වා " ට්‍රිලියම් එකේ බඩු ගන්න දීපු චෙක් එක රෙඩී, අරන් යන්න " කියලා. මම කිව්වා " මම දවල් කෑමෙන් පස්සෙ ඈවිත් ඒක අරගෙන ගිහින් බඩු ටික සයිට් එකට ගෙනෑල්ලා දාන්නම් " කියලා.

මම ඉතින් ඉක්මනටම කළුතර වෑඩේ ඉවර කරා. ඒ වෙනකොට වෙලාව 2.00 ත් පහුවෙලා මගේ හිතේ. ඒපාර මම ලයන්තවත්, පෙරේරාවත් අඬගහගෙන පිටත් උනා ට්‍රිලියම් එකට. යන්න කලින් සුරන්දිට කිව්වා " අසිතගෙන් චෙක් එක අරන් පාරට එන්න " කියලා. මොකද සයිට් එකේ අයගෙ ඈඩ්වාන්ස් සල්ලි ගිහින් දෙන්න කියලා කියපු නිසා.

චෙක් එක අරන් බලනකොට ඒක ලියලා තිබුනෙ අපේ කම්පෑණියේ නමට. මම ඉතින් ඒක දෑක්ක ගමන්ම දෑනගත්ත වෑඩේ හරියන්නෙ නෑතිබව. මොකද මම දන්නවා ඕක ඔෆිස් එකට ගිහින් දුන්නොත්, මට ට්‍රිලියම් එකේ බඩුවලින් බාගයක්වත් අරන් දෙන්නෙ නෑතිබව.

කොයි එකටත් මම බොස්ට කතාකරලා ඈහුවා " මගේ ගාව 73,500.00 චෙක් එකක් තියනවා. ඒක අරන් දෑන් මට ඔෆිස් එකෙන් කෑෂ් දෙනන පුළුවන්ද? " කියල. බොස් කිව්වා " කෑෂ් දෙන්න බෑහෑ, ඩිපොසිට් කරලා දවස් දෙකකින් වගේ තමයි සල්ලි දෙන්න පුළුවන් " කියලා. මම ඉතින් අපේ ලොක්කගෙ හෑටි දන්නෙ අද ඊයේ ඉඳන් නෙවෙයිනෙ. මම හොඳටම දන්නව ඕක ලොක්කට දුන්නොත් වෑඩේ කෙරෙන්නෙ නෑතිබව.

ඒක නිසා අසිතට ආයිත් කතා කරල කිව්ව " මම ඉල්ලුවෙ, ඉන්වොයිස් එක දීපු කඩේ නමට චෙක් එකක්නෙ. ඈයි, අපේ නමට චෙක් එක ලිව්වෙ " කියලා. ඒ පාර අසිත කිව්ව " මේ අපේ අකවුන්ට්ස් එකේ එවුන්ට පිස්සුනේ. එයා කිව්වෙත්, ඉන්වොස්යි එකේ නමට ලියන්න කියලයි " කියලා. මම කිව්වා " මේ චෙක් එක ගත්තොත් වෑඩෙ කෙරෙන දවසක් කියන්න බෑරිනිසා මට අලුත් චෙක් එකක් ලියලා දෙන්න " කියලා. හෙට හරි අනිද්දා හරි චෙක් එක දෙන්නම් කියලා අසිත කිව්වා.

ඕකෙන් මේකෙන් අපේ ගමන කෑන්සල් උනා. අපි ආපහු ඔෆිස් ආවා. ඔෆිස් එකේ තිබුන වෑඩ වගයක් කර කර ඉන්නකොට අම්ම කෝල් එකක් දුන්න.

Monday, September 19, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් දහනමවෑනි සඳුඳා . . .

උපන්දින සෑමරුම් . . .
සෑප්තෑම්බර් 19 ය කියන්නෙ අපේ ලොකු අයියගේ උපන්දිනේ, ඊළගට අපේ ලොකු අක්කගෙ ලොකු පුතාගේ උපන්දිනේ. ඒ මදිවට දෑන් ගෑණු ළමයගෙත් උපන්දිනේනෙ.

ඊයේ රෑ එලාර්ම් එක 12.05 ට තිබ්බා. මොකද ගෑණු ළමයට මුලින්ම විෂ්කරන්න ඕන නිසා. මෙන්න බොලේ එලාර්ම් එක 12.00 ට වදිනවා. අවුල මොකක් උනත්, සයිලන්ස් කරා. මොකද, 12.00 පනිනකන් ඩේට් එක හරියන්නෙ නෑහෑනෙ. දෙවෙනි පාරත් එලාර්ම් එක වදිනකොට ෆෝන් එක ගත්තා. ඩ්‍රාෆ්ට් කරලා තිබුණ මෑසේජ් එක චමිලාට සෙන්ට් කරලා නිදාගත්තා.

12.50 ට වගේ මෑසේජ් එකක් එනවා අහුනා. නිදිමරගාතෙම ෆෝන් එක අරන් බෑලුවා. ගෑණු ළමයා තෑන්ක් කරලා රිප්ලයි කරලා.

6.15 ට එලාර්ම් එකට ඈහෑරුණා. තේකත් අරන් ඈවිත් ලොකු අයියට විෂ්කරල මෑසේජ් එකක් දෑම්මා.

සුපුරුදු ලෙස වත්ත වටේ රවුමක් දාලා එහෙම ආවා. කෝල් එකක් ඈවිත් බෑලුවම, ට්‍රිලක්ෂිකා එකෙන්. ඕකිඩ් ගේන්න කිව්වා. මම ලෑස්තිවෙලා කාලා එහෙම ඕකීඩ් ටික කපා ගත්ත. වෑස්සටද, වෙන් හෙතුවක් නිසාද මන්දා, ඕකීඩ් මොට්ටු වෑටෙනවා. මල් අස්වෑන්න හොඳටම අඩුයි. මල් සීයයි යන්තම් කපා ගත්තෙ.

අම්ම, ලොකු අයියට කෝල් එකක් අරන් ඉල්ලුවා. අම්ම එයාට සුභ පතලා, මගේ ගෑණු ළමයටත් කතා කරන්න ඕන කිව්වා. මම එයාටත් කෝල් එකක් අරන් දීලා එනන ආවා.

මල් ටිකත් දීලා ඔෆිස් යන්කොට වෙලාව 10.00 ට වගේ ඈති. සයිට් වල වෑඩ ගොඩගෑහිලා තිබුනත්, මේ දවස්වල කොම්පෑණියේ ෆයිනෑන්ෂල් සිටුඒෂන් එක අප්සෙට් නිසා වෑඩක් කෙරෙන්නෙ නෑහෑ.

කළුතර රාමඩා සයිට් එකේ BOQ එකේ ලොකු අවුලක් තියනවා. සබ්ජෙක්ට් එක හරියට නොදන්න මිනිස්සු BOQ හෑදුවම අමරුවෙ වෑටෙන්නෙ අපි. අපි වෑඩේ කරන්න කලින් මේ BOQ ප්‍රශ්ණේ විසඳා ගන්න ඕන. නෑත්නම් බිල් දානකොට තමයි අවුල. ඒක නිසා ගිය සතියෙ කතා කරගත්ත විදිහට BOQ එක හදන්න ගත්තා. ඒකත් ලේසි පහසු වෑඩක් නෙමෙයි. කාලේ කන වෑඩක්.

අද ගෑණු ළමයගෙ උපන්දිනේ කිව්වනෙ. මම අද හොරණ එන්න පොරොන්දු උනානේ. ඒක නිසා කරපු වෑඩ ටික අකුලලා යන්න ලෑස්ති උනා. ඒ එක්කම වෙන්කට් වෑන් එකේ ටයර් දෙක දාගන්න කතා කරලා, චෙක් එකක් දීලා කිව්ව දෑන්ම ගිහින් දාගන්න කියලා.

ඉතින් අපිටත් සෙට්වෙන්නෙ ඔය වගේ මරාලනේ. මොනවා කරන්නද උඩහමුල්ලට ගියා ටයර් දාගන්න. එතනින් යනකොට 3.00 ට කිට්ටුයි. මහරගම, බොරලෑස්ගමුව, පිළියන්දල හරහා ගියා හොරණට. හොරණ කිට්ටුවදි ( පොකුණුවිට හරියෙදි )බොස් කෝල් කරා.

මම හිතුවා වෑඩකටවත් මාව හොයනවද කියලා. බොස්ට AUDIO CD එකක් ගහන හෑටි අහන්නයි කතා කරේ. මොකද එයා දෑන් මියුසික් කාරයෙක් වෙලානේ. මගෙන් උදේ සින්දු වගයක් හොයල දෙන්න කිව්වා. මම දවල් යන්න කලින් ඒ ටිකත් හොයලා දීලයි ගියේ.

බොස්ට වෑඩේ කිව්වත් තේරුණේ නෑහෑ. මම ඈහුව ළඟ පූර්ණිමා ඉන්නවද කියලා. ඉන්නවද කියලා අහුවෙ, ඉන්න බව නොදෑන නෙමෙයි.( බොස් කොතනද, එතන පූර්ණිමා ඉන්න බව ඔෆිස් එකේ කවුරුත් දන්නවානේ. ) ඒ පාර පූර්ණිමාට CD රයිටින් ලෙසන් එකක් දෙන්න උනා. මම හොරණට ආවත් ඒක චමිලට කියන්නවත් ලෑබුනෙ නෑහෑ මේ CD ලෙසන්ස් නිසා.

මම චමිලට කෝල් කරලා කිව්වා මම ඉන්නෙ ෆුඩ්සිටිය ගාව කියලා. එයා කිව්ව " බස් ස්ටෑන්ඩ් එක ළඟට එන්න, එයා ඉන්නම් " කියලා. මම ෆුඩ් සිටියෙන් චොක්ලට් එකකුත් අරගෙනම ගියා එයා ඉන්න තෑනට.

ඊට පස්සෙ තමයි හොඳම හරිය. මොකද, මට හොරණ පුරුදුත් නෑහෑ, එයාට පුරුදුත් නෑහෑ. චෑට් එකක් දාන්න යන්න තෑනක් බෑලුවා, හොයා ගන්න නෑහෑ. හොරණ ඉඳන් බණ්ඩාරගමටම ආවා. හිතට අල්ලන තෑනක් දක්කෙ නෑහෑ. ආපහු ආවා හොරණට.

හොරණ ටවුමට ළඟම තිබුණ පොඩ් ආප්ප කඩයක්. වෙන කරන්න දෙයක් නෑතිකමටම නෑවෑත්තුවා එතන. ගෑණු ළමයට ගිය සෙනසුරාදා ගත්ත බර්ත්ඩේ ප්‍රසන්ට් එක දුන්නා. ඒක ඩුවල් සිම් ෆෝන් එකක්. ඒකට මල් සිම් එකයි, එයාගෙ සිම් එකයි දාලා පොඩි ට්‍රෙනින් එකක් දුන්න.




මෙතන ඉන්න ගමන් නිකමට වගේ මදුසන්කගෙනුත් ඈහුවා හොරණ පෑත්තෙ හොඳ තෑනක් නෑද්ද කියලා, මොකද මදුසන්කත් නිතර රත්නපුරේ පදිනවනෙ. එයත් දන්න තෑනක් නෑතත්, බෝ ගහ ගාව පරේ P & S එකක් ඈති කිව්ව. කමක් නෑහෑ, මෙතන ඉන්නවා කියලා හිතාගත්ත.

මම ආප්ප දෙකක් කෑවා. එයා කෑවෙ එකයි, ඒකත් මම නිසා. ප්ලේන් ටී දෙකක් ගේන්න කිව්වම, එයාට එපා කිව්ව. ඒයා තේ බොන්නෙ නෑහෑ, උදේට ඈරුනම. මෙන්න බොලේ ඒ පාර් කියනවා, මාරු සල්ලි නෑහෑලු බිල ගෙවන්න. ඒ පාර මම ඒකත් ගෙව්ව.

ඔන්න ඔහොමයි, මගේ ගෑණු ළමයා මට බර්ත්ඩේ පාර්ටි එකක් දුන්නෙ. ( මොනවා උනත් එයාටත් අප්සෙට් එහෙමයි කියලා තෑනක් දන්නෙ නෑති එකට. ලබන වීක් එන්ඩ් එකේ, බඩ පිරෙන්න කොළඹදි පාර්ටියක් දෙන්නම් කිව්ව.)

වෑන් එකට ඈවිත් ගත්ත චොක්ලට් එකත් දීලා, එයාගේ බොඩ්ම්ට ගිහින් ඈරලුවා. එතකොට වෙලාව 6.15 ට වගේ ඈති. මම 7.00 වෙනකොට ගෙදර ආවා.

Sunday, September 18, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් දහ අටවෙනි ඉරිදා . . .

අද උදේ පාන්දරම අම්මා ඈවිත් කියනවා " පොඩි අයියා, දෑන් එයි, ඊයේ රෑ කෝල් කරලා කිව්වා, උදේට එනවයි කියලා " . පොඩ් අයියා දෑනට අවුරුදු තුනක් තිස්සේ ඩුබායි වල වෑඩ කරේ. ඒක ඉවර වුනේ පහුගිය ජූලි වල. ඒත් එයාට තවත් අවුරුදු දෙකක සේවා දිගුවක් ලෑබිලා තමයි, මේ අගෝස්තුවල ආයිත් ගියේ. එයාගේ යාළුවෙක් ගිය සතියේ ඈවිත් ඒයාට හොඳ වේකන්සියක් තියනවයි කිව්වා. ඒ ජොබ් එකේ ඔක්තෝබර් පළවෙනිදා ඉඳන් වෑඩ බාරගන්න කියලා තියනවා. ඒක නිසා එයා, ඊයෙම පිටත්වෙලා. එයාටත් ඉතින් දෑන් අවුරුදු තුනක් තිස්සෙ ගෙදරින් ඈත්වෙලා ඉඳල, ඈතිවෙලා ඈතිනෙ. උදේන්ම ලොකු අයියත් ස්කයිප් එකෙන් කතා කරා. ඒ කතා කර කර ඉන්නකොට තමයි, පොඩි අයියා ගෙදරට ආවේ.

අද ඉරිදනෙ, මට වෑඩ වෑඩි දවසක්. අම්මා කොළ කෑඳ හදලා තිබුන. ඒකත් බීලා ඉදලත් අරන් ගියා වත්ත අතුගාන්න. ඉස්සරහ පෑත්තෙ වෑටිලා තිබුණ කොල සේරම අතුගාලා ගොඩවල් ගහල, ආවා උදේ කෑමට. අද උදේට වන්ඩු ආප්ප. අම්ම කිව්ව, නෑගිට්ටේ පරක්කුවෙලා නිසා කන්න දෙයක් ගේන්න කියල. වන්ඩු තිබුනොත් අරන් එන්න කිව්වා. කඩේ තිබුනෙ, වන්ඩු 7යි, මම ඒ හතයි කිඹුලෙකුයි ගෙනාවා. ඒ වන්ඩු ලොකුයි, එකක් කෑවමත් බඩ පිරෙනව. මොකද කොළ කෑඳ එකකුත් බීලනෙ හිටියෙ.

කාලා බීලා, මූණකට හෝදගෙන ඉතුරු රාජකරි වලට බෑස්සා. බයිසිකල් එක මුලින්ම හෝදලා දෑම්මා. ඊළඟට වෑන් එක. වෑන් එක හෝදලා ගිහින් රෑන්ඩිව නාවන්න ඕන නිසා, සබන් දියවෙන්න දෑම්මා. ඒක දියවෙන්න පෑයක් හමරක් යනවා. වෑටකොළු වෑල් සේරම මෑරිලා ගිහින්. ආපහු ඉන්දන වෙලාව පෑනපු නිසා, අස්වෑන්න නෑති කාලයක් තියෙයි. මෑරුන වෑල්ටිකක් කපලා දාලා එහෙම, අලුතින් වෑටකොළු ඈට තවාන් කරා. බණ්ඩක්කා ඈට ටිකකුත් පෑලවෙන්න දෑම්මා, ඒවත් දිගටම පවත්වගන්න ඕන නිසා.

ඊළඟට ඈවිත් රෑන්ඩිව නෑව්වා. රෑන්ඩි නාවලා බලනකොට, එයගේ මෑක්කන්ට දාන ෂෑම්පු එක හොයාගන්න නෑහෑ. වෙන තිබුණ පරණ එකක් දාලා දෑම්ම. මෑක්කන්ට හරියටම හරියන්නෙ ASUNTOL. ඒත් දෑන් ඒක එන්නෙ නෑහෑ. දෑන් තියන ඒවයින් හරියන්නෙ BAYTICOL විතරයි. එකෙනුත් ලේසි BAYTICOL EC තමයි. BAYTICOL එක දෑන් 480.00 ක් වගේ වෙනවා, අපරාදේ තිබ්බ එක, කොහේද කියලා හොයගන්න බෑහෑ.

ඒ වෑඩ ටික කරල ඉවර වෙනකොට 1.00 ට වගේ ඈති. දවල්ට කාලා බීලා ආයිත් ගියා උදේ එකතු කරපු කොල පුච්චන්න. එකතු වෙච්ච පොල්ලෙලියි එහෙම දාලා කුනුටික පිච්චුවා.

ඊට පස්සෙ, වයායාමෙටත් එක්ක කියලා, විසි කෑත්ත අරන් බාගෙට වෑවීගෙන එන තණකොල ටිකක් කෑපුවා. දෑන් විසි කත්ත පාවිච්චියක් නෑති නිසා හරි අමරුයි. මෑෂින් වලට මිනිස්සු හුරු උනාම, මිනිස්සු හොරු වෙනවානෙ. ඒක තමයි ඉතින් අමාරුවට හේතුව.

අර අපේ පිලේ ගහපු වෑටේ කණු ඉන්දපු තෑන් ලොකුවට කඩලා තිබුනනේ. ඒ හරිය හදන්න ඕන පරන වෙන්න කලින්. ඒක නිසා දවල් මම රතු කුඩුයි, කලු කුඩුයි ගෙනවා. හවස බලනකොට සිමෙන්ති පොඩ්ඩක්වත් නෑහෑ. ඉක්මනට තොටවත්තට ගිහින් සිමෙන්ති ටිකක් ගෙනත් පොලවෙ පාට එන්න අනා ගත්තා. කණු වටේට කෑඩුණ තෑන්වල පොලව හෑදුවා.

මල කෙළියයි, මගේ සිමෙන්ති මිශ්‍රණයේ පාට පොලවේ පාට උනත්, ටිකක් වේලීගෙන එනකොටම තද පාට වෙනවා. මම දාපු පෑච් කලු පාටයි. මොනවා කරන්නද "උන්නට වඩා මළා හොඳයි " කිවවලුනේ. ඕන දෙයක් වෙච්චදෙන් කියලා වෑඩේ කරගෙන ගියා. කොහොමත් ඉතින් උඩින් පොලිෂ් කරාම එන්නෙ පොලිෂ්වල පාටනෙ කියලා හිත හදාගත්ත.

ඒ වෑඩේ ඉවර වෙනකොට කොට මාව මදුරුවො වහගෙන කනවා. මොකද කළුවරත් වෑටෙනකම් ඒ වෑඩේ කරානෙ.

අද දවසේ කරන්න ලබුණ වෑඩ ටිකනම් මදි. එත් මොනවා කරන්නද? වෙලාව ඉවරයි.

මම ගිහින් වොෂ් එකක් එහෙම දාගෙන මේ සටහන දාන්න ගත්ත.

Saturday, September 17, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් දාහත්වෙනි සෙනසුරාදා

ඊයේ හවස රින්ග් එක රෙඩි කියලා කෝල් කරා. ඒක නිසා අද උදේන්ම ඒකත් අරන් යන්න හිතුවා. මඟදි, මදුසන්කවත් අරගෙන කෙලින්ම ගියා නුගේගොඩ සම්පත් බෑන්කුවට. රින්ග් එකට දෙන්න තියන බෑලන්ස් එක අරන් ස්වර්ණමහල් එකට ගිහින් මුද්ද ගත්තා.

අම්මගෙ බ්ලෙන්ඩර් එකේ ජොග්ගුවේ, මූඩිය කෑඩිලා කියලා කාලයක් තිස්සේ හොයනවා. හොයාගන්න බෑහෑ. මම ඒක නුගේගොඩින් බලන්නම් කිව්වත්, කරන්න වෙලාවක් ලෑබුනේ නෑහෑ. ඒක නිසා අද ඒකත් අරන් ආවා බලන්න. මුද්ද අරන්, මූඩි බලන්න ගියත් උදේ වෑඩිනිසා කඩ වහලා. හවසට යනගමන් බලනවා කියලා හිතන් ඔෆිස් ගියා.

ඊයේ ප්ලෑන් කර විදිහට මම මාළඹේ බිල් දෙක හදන්න ගත්ත. මදුසන්කට කිව්වා, මට්ටක්කුලියෙ බිල හදාගෙන යන්න කියලා. මම හදපු බිල් දෙකේ වෑඩ ඉවරවෙනකොට වෙලාව 2.30 ට වගේ ඈති. සඳුඳා උදේට බිල මාළඹේට යවන්න පුලුවන් වෙන්න, ලියුම් කවරයකත් දාලා ඈඩ්ඩ්‍රස්කරලම තිබ්බා. මදුසන්කගේ වෑඩේ බලන්න වෙලාවක් තිබුනේ නෑහෑ. ඒයා කිව්වා " තව වෑඩ ටිකක් තියනවා, සඳුඳට බලන්නම් " කියලා.

අද හවස මම ගෑණු ළමයට එන්නම් කිව්වා, පොඩි රවුමක් දාන්න යන්න. එයා 2.30 ට වගේ කතාකරලා අහුවා එනවද කියලා. මම කිව්වා වෙලාවක් දෙන්න ඒ වෙලවට මම එන්නම් කියලා. 3.30 ට එන්න කිව්ව. මම 3.10 ට වගේ ඔෆිස් එකෙන් පිටත් උනා මදුසන්කත් එක්ක. නුගේගොඩ බස් ස්ටෑන්ඩ් එක ගාවට ආයිත් ගියා, බ්ලෙන්ඩර් එකේ වෑඩේ බලන්න. ඒත් හරියන මූඩියක් තිබ්බෙ නෑහෑ. ඒක වෙන දවසක කොටුවෙන් බලනවයි කියලා හිතාගෙන එන්න ආවා. මදුසන්කට පෑපිලියානෙ හන්දියෙන් බහින්න උනා, මොකද මම රත්තනපිටියෙන් නවතින නිසා.

කොහොමහරි එහෙට 3.45ට වගේ ගියා. මම යනකොට චමිලා ලෑස්තිවෙලා හිටියේ. මාමණ්ඩියට රින්ග් එක බාරදුන්නා.

ෆොටොග්‍රෑෆර් අපිට ගිය සතියෙ කිව්වා " පුලුවන්නම් හොඳ ලස්සන ලොකේෂන් එකක් මේ අවටින් බලන්න කියලා. ඒක බලන්නත් එක්කයි අද ගමන. මුලින්ම අපි හිතපු තෑනට ගියා. එතන නම් ටිකක් දුර උනත් තෑන හොඳනිසා චමිලත් කෑමති උනා. වෑඩේ කන්ෆර්ම් කරන්නෙ නෑතුව එන්න ආව, ලබන සතිය ඈතුලත තීරණයක් ගන්නවා කියලා.

ඒ වෙනකොට වෙලාව 5.00 ට වගේ නිසා, අපි පානදුරේ බීච් එක පෑත්තට ගියා. 6.30 වගේ වෙනකන් චෑට් එකක් දාගෙන ඉඳලා එන්න ආවා. එන්න හදනකොටම, ප්‍රසාද් අයියා හම්බවෙලා ඈහුවා " කවුරු එක්කද ආවේ " කියලා. මම චමිලාව පෙන්නලා කිව්වා " ගෑණු ළමයත් එක්ක " කියල. ප්‍රසද අයිය ඈවිල්ල හිටියේ, අක්කයි, දුවයි, පුතයි එක්ක. ඒ ගමන එයා එයාගෙ වයිෆ්ට කතා කරලා අපිව පෙන්නල කිව්වා " මේ මෙයාගෙ වෙන්ට නෝන " කියලා. පිටත් වෙන්කොට වෙලාව 6.38 යි.

චමිලාව ගෙදර ගිහින් දානකොට 7.30 ට වගේ ඈති. එයාගේ අම්මයි, තාත්තයි එක්ක ඉස්සරහට තියන වෑඩ ගෑන පොඩි චෑට් එකක් දාගෙන ඉඳලා 8.00 ට වගේ එන්න ආවා. ආපහු ගෙදර එනකොට වෙලාව 9.00 ට වගේ ඈති.

Friday, September 16, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් දහසයවෙනි සිකුරාදා

'හිතන ක්‍රමයෙ වෑරෑද්දක්'
ඊයෙ ට්‍රිලියම් එකේ වෑඩ ඩිලේ කියලා චෝදනා මහ ගොඩයි. ඊයෙ තිබුන මීටින් එක්ට මට පෙරෙහිදා එන්න කිව්වත්, මට ඊයෙ තිබුණ ප්‍රශ්ණත් එක්ක යන්න බෑරිඋනා. කොහොමහරි අපේ, සුරන්දිව මීට්න් එකට සන්කෙන් එකෙන් ගෙන්නගෙන තිබුනා.

සුරන්දි උනත් මොනවා කරන්නද? සයිට් එකේ වෑඩ කරගෙන යන්න එයාට බඩු ලෑබෙන්නේ නෑත්නම්, එයා කොහොමද වෑඩකරන්නෙ? කොහොම හරි සුරන්දිගෙ කටින් ස්යිට් එකේ බඩු නෑතිබව අජිත්සාන් දෑනගෙන තියනවා.

ඒ පාර අජිත්සාන් ඉයේ මට කෝල් එකක් දීලා කියනවා " නවිද්‍ර, සයිට් එකේ වෑඩ කරගෙන යන්න බඩු නෑහෑයි කියනවා. ක්ලයන්ට් කෑමතියි ඔයාලට අවශ්ය කරන බඩු අරන් දෙන්න. ඈයි ඔයාලා ඒක කරන්නෙ නෑත්තෙ" කියලා. ඉතින් මම අජිත්සාන්ට කිව්ව " ක්ලයන්ට්, අපිට රටින් ගෙන්නන බඩු සේරම ගෙනත් දීලා තියෙත්දිත්, මෙහෙන් ගන්න බඩුත් අරන් දෙන්න කියලා කියන්නත් බෑහෑනෙ? ඒකට අපේ බොස් උනත් කෑමති නෑහෑ " කියලා.

ඒ පාර මෑන් කියනවා " නවින්ද්‍ර, මෙතන තියෙන්නෙ ඔයාලා හිතන ක්‍රමයෙ වෑරෑද්දක්, ඔය හිතන ක්‍රමය වෙනස් කරන්න. ක්ලයන්ට් බඩු අරන් දෙන්න ලෑස්තිනම් ඔයාලා ඒක අරගෙන වෑඩේ හොඳට වෙලාවට කරගෙන යන්න. ඔයගොල්ලො එහෙම නොකර වෑඩෙ පරක්කුවෙල ප්‍රොජෙක්ට් එක ඩිලේ උනාම ඔයගොල්ලන්ගෙ නමට වෙන හානිය, බඩු අරන් දෙන්න කියලා කරන එකට වඩා වෑඩියි " කියලා. බලගෙන ගියාම ඒ කතාවත් ඈත්තනෙ. ඒක නිසා මම අජිත්සාන්ගෙ ඉල්ලීම ගෑන ගොඩක් හිතලා බලලා, මගේ තනි තීරණයට අවශ්ය බඩු ලිස්ට් එකක් අද උදේ ට්‍රිලියම් එකට දෙන්න තීරණය කරා.

ඒ වෑඩේට අද ආමර් වීදියෙ චාටර් කන්න වෙනබව දන්නනිසා, මම හිතුවා වෑහිබර ගතියක් තිබුනත්, බයිසිකලෙන් වෑඩට යන්න. මොකද, වෑන් එක තෑනින් තෑන නතර කරන්න බෑහෑනෙ, එහෙම කරොත් දඩ කන්න වෙනවනෙ.

කොහොමහරි ඉතින් මම ආමර් වීදියට ගිහින්, ටෝකියො ට්‍රේඩින් එකට ගිහින් ජෝන්ට මට කෙරෙන්න ඕන දෙවල් කිව්වා. මොනවා උනත් ජෝන් හොඳ මිනිහා. මෑන් මම කිව්ව විදිහටම, වෙනතෑන්වලින් එයා ළඟ නෑති බඩුත් අරන්දෙන්න කෑමති වෙලා, කොටේෂන් එකක් දුන්න. මම කෙලින්ම ඒක අරන් ගියා, ට්‍රිලියම් එකට. ගිහින් ඒක ජගත්ට දීලා කිව්වා " මෙන්න මේ බඩුටික මට අරන් දෙන්න. මෙතන ඉතුරු වෑඩ ටික සේරම කරන්න මෙහෙන් ගන්න ඕන කරන දේවල් තියනවා " කියලා.

ජගත් කියන්නෙ ට්‍රිලියම් එකේ චීෆ් QS. මෑනුත් හරි හොඳ මිනිහා. මෑන් කිව්ව " මම මේක දාන්නම් පේමන්ට් වලට, හෑබෑයි, මේටික අරන් දීලා අපේ බිලෙන් අඩුකරග්න්න කියලා ලියුමක් එවන්න " කියලා.

ඒ වෑඩේ කරලා මම සයිට් එකේ මෙෂර්මන්ට් ගන්න තීරණය කරා. සුරන්දියි, අනෙක් ගෝල බාලයොටිකයි අල්ලගෙන සයිට් මෙෂර්මන්ට් ගත්තා. ඒ අතරෙ, මෙන්න බොලේ මහ වෑස්සක් වහිනවා. මම බයිසිකලෙන් ආපුනිසා මම හිතුවා අදනම් නෑමක්ම තමයි කියලා. කොහොමහරි මෙෂර්මන්ට් ෂීට්වලට අසිතගෙ සිග්නෙචර් හවස්වෙලා ගන්න කියලා, වෑස්ස පෑයුවම මම ඔෆිස් එකට ආවා.

අදනම් කෑම කන්න ලෑබුණ 1.45 ට වගේ. ඊළඟට තිබුන වෑඩත් කරල දාලා, ජගත් මතක්කරපු ලියුම් වගයක් ලෑස්තිකරගත්ත. ඒවත් දාගෙන ට්‍රිලියම් එකට ගිහින් දීලා ආවා.

යන්න හදනකොටමයි අද දවස්ට බොස්ව හම්බ උනේ. ඒත් පාරෙදි. මාව දෑක්ක බොස් අහනව" ට්‍රිලියම් එකට බිලක් දාන්න බෑරිද " කියලා. මම කිව්ව " ගියපාර බිලත් මයිනස්නෙ, මේපාරත් ෆයිනල් බිල යනකම් අපිට පොසිටිව් බිලක් යවන්න බෑරිවෙනවා " කියලා.

මම එහෙම කියලා යන්න ගියා. එනකොටත් බොස් ඔෆිස් එකේ. ට්‍රිලියම් බිලෙත් අනෙක් සයිට් වල බිල්වලත් කතාව ආවා. මම ඉතින් කිව්ව " හෙටම ඔය සේරම බිලි දාන්න බෑහෑ, වෙලාව ඕන, අඟහරුවාදා වගේ සේරම බලන්නම් " කියලා.

කොහොම හරි, මාළඹේ බිල් මට හෙට හදන්නත්, මදුසන්ක ගෙන්නගෙන මට්ටක්කුලියෙ බිල හදන්නත් තීරණය වුණා. ට්‍රිලියම් බිල හෙමිහිට යවන්නත් කතාකර ගත්තා.

හෙට ඉතින් හාල්ෆ්ඩේ උනත් වෑඩ කෝටියක් වෙයි. මොනවා කරන්නද මේ අපේ ජොබ් එකේ හෑටි. එහෙම හිතන් ගෙදර එන්න ආවා.

Thursday, September 15, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් පහලොස්වෑනි බ්‍රහස්පතින්දා

අද මහම මහ කාළකණ්ණි දවසක්. එහෙම ලියන එක හරිද මන්දා. ඒත් වෙච්ච වෑඩත් එක්ක බලනකොට ඊට වඩා හොඳ වචනයක් මට මතක් උනේ නෑහෑ.

අපේ සමාජයේ ජීවත්වෙන මිනිස්සු මහා පුදුමාකාරයි. අපි කොච්චර අපේ කාලය, ශ්‍රමය, මුදල් ඈතෑම් පුද්ගලයන් වෙනුවෙන් වෑයකරත්, ඒ ගොල්ලන්ට අපිට ඕනවුණු වෙලාවට එක තත්පරයක්වත් අපි වෙනුවෙන් ගතකරන්න සූදානම් නෑහෑ.

අද උදේ පාන්දරම මට ජීවිතේටම මුහුන දෙන්න වෙච්ච, තවත් එක් කටුකම අත්දෑකීමක් විඳින්න උනා. මේ ගෑන ලොකු විස්තරයක් ප්‍රසිද්ධියේ ලියන්න බෑරි උනත්, පොඩි සාරාන්ශයක් ලියන්න හිතුවේ, අද සාමාජයේ හෑටි ගෑන සටහනක් දාන්න ඕන නිසා.

මම මාස දහයක් තිස්සෙ එක්තරා පුද්ගලයකු වෙනුවෙන් කරන්න පුළුවන් හෑම දෙයක්ම කරා. ජීවිතේම එපාවෙලා හිටිය අවස්තාවක කවුන්සලින් කරලා ආපහු යථා තත්වයට ගෙනත්, හිටියත් වඩා හොඳ මානසික තත්වයකට ගේන්න මට පුළුවන් උනා පොඩි කාලයක් ඈතුලතදි.

කොහොම උනත් මේ හෑම දෙයක්ම ඉවරවෙනකොට, අපි අතර වෙනදාටත් වෑඩි හිතවත්කමක්, විශ්වාසයක්, . . . . . ගොඩනෑගිලා තිබුණ. ඒත් ඒ දේවල් අනෙක් පෑත්තෙන් කොච්චර දුරට අවන්කද? අව්යාජද කියන එක තේරුණේ අද උදේ තමයි. අද උදේ මම කතාකරාම මට ආපස්සට ආපු වචන, හරියට පිහියෙන් අනින වගේ උනා. මොනවා කරන්නද, අපි හිතන තරම් මේ සමාජය අවන්ක නෑහෑනෙ. හරිම කුරිරු මිනිසුන් අතර තමයි අපි ජීවත් වෙන්නෙ, ජීවත් වෙන්න වෙලා තියෙන්නෙ.

අද දවසින් වෑඩි කාලයක් ගතකරේ ඔයගෑන හිතලා.

ජීවිතේ මොන ප්‍රශ්ණ තිබුනත් අපි ජීවත්වෙන්න ඕන. ඒක නිසා, මම දවසේ වෑඩ පටන්ගත්තා, මේ සේරම අමතක වෙන්නත් එක්ක.

බොරෑල්ලේ පීපල්ස් ලීසින් බිල්ඩින් එකේ ගෑස් නළ එලන එකක් බලන්න එන්න කියලා කියන්නෙ, සඳුඳා ඉඳන් වගේ. ඒක බලන්න මුලින්ම ගියා. ඒත් හරිහෑටි තක්සේරුවක් දෙන්න තරම් වෑඩේ, ෆයිනලයිස් වෙලා තිබුනේ නෑහෑ. මට ඕන කරන අමතර දේවල් හොයලා තියන්න කියලා මම එතනින් ගියා, ලිබෙර්ටි ප්ලාසා එකේ වෑඩේ බලන්න.

එතනට ගියාම කියපි, 2.30න් පස්සෙ එන්න කියලා. මොනවා කරන්නද, ආපු එකේ ලිබර්ටි ප්ලාසා ඒකේ පොඩි රවුමක් දෑම්මා, හිතේ දුකත් නෑතිවෙන්න එක්ක.

ඊළඟට දෙහිවල සරණන්කර පාරේ, GN ඈසෝසියේට්ස් එකට ආවා මාළඹේ සයිට් එකට අදාල ලියුම බාරදෙන්න. Mr. රාජපක්ෂ හිටියේ නෑහෑ. ලියුම එතන හිටිය ළමයෙක්ට දීලා එන්න ආවා.

එන අතරදි, චින්තක කෝල් කරලා, මාළඹේ සයිට් එකට කන්සල්ටන්ට් එනවා කියලා එන්න කිව්වා. මම කෙලින්ම ගියා මාළඹේට. යනකොට 12.30 ට වගේ ඈති. උදේ ඈතිවුණ ප්‍රශ්ණෙත් එක්ක කන්න හිතුනෙත් නෑහෑ.

2.30 ට තියන මීටින් එකට ජයවර්ධන ලොක්කා ලෑස්තිවෙනවා, මුලු ස්ටාෆ් එකම ගෙනත් කතා කර කර. මම ඉන්නව දෑකලා, මෑන් මාව අඬගහලා ගත්තා.

මේ දවස්වල සයිට් එකේ වෑඩ නෑවතිලා. ඒ අපේ ප්‍රශ්ණ නිසා. අපේ කිව්වේ අපේ කොම්පෑණියෙ ප්‍රශ්ණ. ගෑස් පයිප්ප එළන්න ඕන කරන බඩු අරන්දෙන්නෙ නෑහෑ, සල්ලි නෑහෑ කියලා. උණු වතුර නල එළන්න එන්න කියල ජයසේනට එන්න කියන්න බෑහෑ, ඒයාගේ කරපු වෑඩේට ගෙව්වෙ නෑතිනිසා.

මේ එක ප්‍රශ්ණයක්වත් ජයවර්ධන ලොක්කට අදාලනෑහෑනෙ. මෑන්ට ඕන සයිට් එකේ වෑඩ ස්මූත් එකට යන්න විතරනෙ. ඕන්න ඉතින් මාව අර මුලු ස්ටාෆ් එක මෑද්දට ගෙනල්ලා බණින්න පටන්ගත්තා. අපිට වඩා පුන්චි එවුන් මෑන් කියනවට හිනාවෙනවා. මම ඒකනෙ අද දවස මහ කාළකණ්ණි දවසක් කියල පටන්ගත්තෙ.

ඈත්තටම මේ වගේ රස්සවක් මොකට කරනවද කියලා හිතෙන්නෙ මේවගේ වෙලාවට තමයි. අපේ ලොක්ක අද ස්ටේජ් වල සින්දු කියනවා, අපි සයිට්වල බෑණුම් අහනවා. අම්මපා . . අපේ ලොක්කට මේ ගෑන ගානක්වත් නෑතිහෑටි. . . .

Wednesday, September 14, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් දාහතරවෙනි බදාදා . . .

අදත් ඊයේ වගේම අර යකඩ වෑඩ කරන බාස්ලා එනකන් බලන්හිටියත් ආවේ නෑහෑ. ඔය වගේ මිනිස්සුන්ගේ හෑටි ඔහොමම තමයි. වටේටම වෑඩ අල්ලගන්න තමයි ඕන.

මට ඒ මිනිස්සුන්ව හම්බ වෙන්න ඕන උනේ මම ගෙනාපු කෙමිකල් එක යකඩ පයිප්ප වල ගාන හෑටි කියලා දෙන්න. මොකද මම හොඳටම දන්නවා GI පයිප්ප වල නිකම්ම තීන්ත ගෑවොත් ටික කාලෙකින් ගෑලවිලා යන බව. ඒකනිසා පේන්ට් කරන්න කලින් GI Adhesive Promoter එක ගාලා, පයිපේ සර්ෆේස් එක රෆ් කරගන්න ඕන. එතකොට පේන්ට් එක හොඳට අල්ලනවා.

කොහොම හරි අදත් ඔෆිස් යනකොට වෙලාව 9.47 ට වගේ ඈති. අපේ කම්පෑණියේ කෘකෑබ් එක මේ දවස්වල කෑඩිලා. පර්චෙසින් වෑඩ වලට වෑන් එක ගත්තා. ඒක නිසා අද දවසෙම ඔෆිස් එක ඈතුලෙ තියන වෑඩක් තමයි කරන්න වෙන්නෙ.

උදේන්ම නුවර ඉස්පිරිතාලේ මෙඩිකල් ගෑස් එකට ඕන කරන දේවල් සම්බන්ධ වෑඩ ටික කරා. ඊට පස්සෙ මට්ටක්කුලියෙ වෑඩක් පූර්ණිමා කිව්වා. ඒකත් කරලා මම මාළඹේ වෑකුයුම් සිස්ටම් එකේ පයිප්ප ඈප්පෘවල් එක සම්බන්ධයෙන් අපේ ගාමිණි මහත්තය ඉල්ලපු ලියුම ලෑස්තිකරා. එකේ කොපියක් චින්තකට මේල් කරා ECL එක හරහා ඔෆිෂියල් විදිහට යවන්න. කොපියක් මම කෙලින්ම හෙට උදේට ගාමිණි මහත්තයගේ ඔෆිස් එකට ගිහින් දෙන්න ගත්තා.

ෆීල්ඩ් එකේ වෑඩ කරන නිසා, දවසෙම් ඔෆිස් එක ඈතුලෙ ඉන්නකොට එපා වෙනවා. මොනවා කරන්නද, එළියට යන්න වාහනේ නෑහෑනෙ. වාහනේ තිබුනනම් කරන්න වෑඩ නම් තියනවා. අර පීපල්ස් ලීසින් බිල්ඩින් එකෙයි, ලිබර්ටි ප්ලාසා එකේ වෑඩෙයි බලන්න යන්න තියනවා.

ඒ අස්සේ පාදුක්කේ නේචර්ස් සීක්‍රට් එකේ ගෑස් ලිප් වගයක ප්‍රස්නයක් කතා කරලා කිව්වා. ඒගොල්ලො බයෝගෑස් පවිචිකරනවලු. ඒ ගොල්ලන්ට දෑන් බයෝගෑස් පාවිච්චි කරන පොඩි ලිප වෙනුවට ලොකු එකක් දාගන්න ඕනලු. ඊට කලින් දන්න කෙනෙක්ට කියලා, LPG ලිපක්ම ඒකට පාවිච්චි කරන්න පුළුවන්ද කියලයි බලාගන්න ඕනවෙලා තියෙන්නෙ.

කොහොමත් මම සඳුඳා හොරණ යන්න හිටපු නිසා, සඳුඳා හවස එන්නම් කිව්වා. එතකොට මගේ හොරණ ගමන ඔෆිෂියල් වෙනවනෙ.

ඔන්න ඉතින් කරන්න දෙයක් තිබුනෙ නෑති නිසා මම මාළඹේ සයිට් එකේ අපි කරපු වෑඩවල ඊයේ අරන් ආපු මෙෂර්මන්ට් ඩ්‍රොවින් එක අඳින්න පටන්ගත්තා.

ඒක කරගෙන යන්කොට නුවර සයිට් එකේ සුජානි කතාකරලා කියනවා, සිකුරාදා සයිට් විසිට් එක කෑන්සල්, ඒක සඳුඳට කල්ගියා කියලා. කරුමෙක මහත, සඳුඳා ගෑණු ළමයගේ උපන්දිනේනෙ. එකයි හොරණ යන්න හිටියෙ. දෑන් ඉතින් මොනවා කරන්නද, රාජකාරියට යන්න එපෑයි.

හොරණ ගමන අඟහරුවාදාටවත් දාගන්න වෙනවා. ගෑණු ළමයා මොනව හිතයිද දන්නේ නෑහෑ.

මම විතරයි ඔෆිස් එකේ ඉතුරු උනේ. වෑන් එක එනකොට 6.30ට වගේ ඈති. ඒ ආපු ගමන් මාත් ගෙදර් එන්න ආවා.

Tuesday, September 13, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් දහතුන්වෑනි අඟහරුවාදා

ඔන්න අදත් මම ගෙදරට වෙලා බලන් හිටියා අපේ පිලේ යකඩ වෑට ගහන මෑන් එනකන්. ඒත් 8.40 වෙනකන් හිටියත් මෑන් ආවෙ නෑහෑ. ඒ නිසා මම යන්න පිටත් උනා. යන ගමන් රත්මලනේ ටෙලිකොම් එකට ගිහින් ඊයේ ගෙවන්න බෑරිඋන ෆෝන් බිල් දෙකත් ගෙවාගෙනම ගියා.

අදත් ඔෆිස් යනකොට දවල් වෙලා. මොනවා කරන්නද?

මුලින්ම, අර ඊයේ කියපු මාලදිවයිනේ වෑඩේට කොටේෂන් එක හදලා තිව්වා බොස්ට බලන්න. ඊට පස්සේ ඔය තව තිබුණ වෑඩ ටික ඉවර කරනකොට දවල් වෙලා. වෑඩ කිහිපයක්ම කරන්න එළියට යන්න ඕන. ඒක නිසා ඉක්මනටම කෑවා.

යන්න හදන්කොටම රෝෂි කිව්වා, ට්‍රිලියම් එකේ අයගෙ සෑලරිත් ගිහින් දෙන්න කියලා. ඒක නිසා අමුතුවෙන් රවුමක් යන්න උනා.

මාළඹේ සයිට් එකේ කරපු වෑඩ වල මෙෂර්මන්ට් ගන්න ඕන නිසා, චමිල්වයි, පෙරේරාවයි අරගෙනයි ගියේ. මුලින්ම මාළඹේට ගිහින් එකේ ගෑස් නළවලයි, උණුවතුර නළවලයි මෙෂර්මන්ට් ටික ගත්තා. තවත් වෑඩ දෙකකට යන්න තිබුන. ඒ පීපල්ස් ලීසින් බිල්ඩින් එකේ ගෑස් සිස්ටම් එකක් බලන්නයි, ලිබර්ටි ප්ලාසා එකේ ෆයර් සිස්ටම් එක බලන්නයි. එන්න හදනකොටම ජයවර්ධන ලොක්කා කතාකරා.

ඒතන ඉතින් නඩුවක්ම තමයි. ලෝකේ නෑති ප්‍රශ්ණ වෑලයි. ඈයි වෑඩ කරන්නෙ නෑත්තෙ, තියන ප්‍රශ්ණ වලට මොනවද කරන්නෙ, වෑඩ කරන්න ඕන දේවල් හෙඩ් ඔෆිස් එකෙන් දෙන්නෙ නෑත්තෙ ඈයි? ජයවර්ධන ලොක්කා ප්‍රශ්ණ පත්තරයක්ම දිගාඈරියා. මොනවා කරන්නද මමත් ඉතින් දෙපෑත්තම බේරගෙන උත්තර දුන්නා.

අන්තිමට, ජයවර්ධන ලොක්කා අපේ ලොක්කට කෝල් එකක් ගත්තා. ඒක ආන්සර් කරේ නෑතිනිසා මෑන් වෙන ෆෝන් එකකින් කෝල් එක ගත්තා. හොඳ වෙලාවට ලොක්ක ඒකටත් ආන්සර් කරේ නෑහෑ. මම ඉතින් කිව්වා ' අපේ බොස් මේ දවස්වල සාහිත්ය උත්සවයක වෑඩකරනවා. ඒක නිසා ආන්සර් කරන්න බෑරුව ඈති " කියලා. මොනවා උනත් අපි අපේ ලොක්කව ෂේප් කරගන්න එපෑයි.

ඊළඟට මෑන් කියනවා " ඔන්න ඔයත් ඔහෙන් අයින් වෙලා අපි ගාවට එන්න. එතකොට අපිටත් පුළුවන්නෙ M & E ඩිවිෂන් එකක් පටන් ගන්න " කියලා. මම ඉතින් ගල් බිල්ලා වගේ බිම බලාගෙන හිටියා වෙන කරන්නම දෙයක් නෑතිනිසා. ම්නිහා මාව තියාගෙන තවත් ලෝකේ නෑති දේවල් කියලා, මිනිහටම ඈතිවෙලාද කොහෙද යන්න කිව්වා. එතකොට වෙලාව 5.00ට කිට්ටුයි.

දෑන් ඉතින් තවත් මොන ගමන්ද? අපි තුන්දෙනා ඔෆිස් එකට ඈවිත් ගෙදර එන්න ආවා.

Monday, September 12, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් දොලොස්වෙනි සඳුඳා . . .

ඊයේ දවසේ කතාවත් ලියලා ඉවර කර්න්න බෑරි උනානෙ. කමක් නෑහෑ, ඒකේ අඩුව පස්සේ දාන්නම්කො. මම ඉතින් අද දවසේ සටහන් දාන්නයි මේ ලෑස්තිවෙන්නෙ.

අද මම වෑඩට පිටත්වෙන්න ටිකක් පරක්කු උනා. මොකද මම ඊයේ කිව්ව වෑට ගහන්න කට්ටිය එනකන් හිටියා. ඒ අය ආවට පස්සෙ තමයි, මම වෑඩට යන්න පිටත් උනේ.

පරක්කුත් උන නිසා මම හිතුවා ටෙලිෆෝන් බිල් ටිකත් ගෙවාගෙනම් කාරිය වෑඩට යන්න. ටෙලිෆෝන් කිව්වම බලයිනේද, ෆෝන් කීයක් පාවිච්චි කරනවද කියලා. ඈත්තම කියනවානම් ෆෝන් හතරක් බිල් ගෙවන්න තියනවා. පස්වෙනි ෆෝන් එක ප්‍රිපේඩ් එකක් නිසා ඒක ගෙවන්න කියලා තෑනකට යන්න ඕන වෙන්නෙ නෑහෑ. අනික, ඒකේ රීලෝඩ්ස් වලට ගෙවන්නෙ අපේ කම්පෑණියෙන්.

පළවෙනි එක තමයි, ගෙදර ලෑන්ඩ් ෆෝන් එක, දෙක තාත්තගෙ නමට ගත්ත මොබිටෙල් උපහාර එක. තුන සහ හතර තමයි අලුත ගත්ත ඩයලොග් මල් පෑකේජ් දෙක.

ඔන්න, රත්මලානේ මෑලිබන් හන්දිය ගාව තියන ඩයලොග් එකෙන් මම මල් පෑකේජ් දෙකේ බිල් ගෙව්වා. ඒක ගෙවලා පිටත් වෙනකොටමයි, පොලිස් රාළහමි කෙනෙක් සෙට් උනේ. මෑන් කිව්වා ගල්කිස්සෙ උසාවිය ගාවට දාන්න කියලා.

මොබිටෙල් එකයි, ලෑන්ඩ් ෆෝන් එකෙයි බිල් ගෙවන්න ඕන ටෙලිකොම් එකකනෙ. කොහොම හරි ටෙලිකොම් එකකට යන්න බෑරිඋනා. මොකද, මගදි පොලිස් රාළහමිකෙනෙක්ව දාගෙන එන්න උනානේ. ඉතින් මෑන් ඉන්දෙදි මට වාහනේ නවත්තලා යන්න බෑහෑනෙ. ඉතින් මම අද ඒක ඔෆිස් එකේ අයට කියලා කරගන්න බෑලුවත්, ඒකත් හරිගියේ නෑහෑ. හෙට තමයි, ඒ බිල් දෙක ගෙවන්න වෙන්නෙ.

කොහොමහරි ඉතින් ඔෆිස් යනකොට වෙලාව 9.45 ට වගේ ඈති. ගිය ගමන් සෙනසුරාදා අමතක උන ඊ මේල් එකක් දෑම්මා. ඊළඟට අද හවස කළුතර මීටින් එකට ගෙනියන්න ඕනකරන ඩ්‍රොවින් එකක් විරාජිත්ට කියලා ඈඳ ගත්තා.

මම ගන්න පෙන් ඩ්‍රයිව් සේරම පාවිච්චි කරන්නෙ වෙන අය. ඊයෙ මට හදිස්සියකට පෙන්ඩ්‍රයිව් එක ඕන වෙලා පනයනකන් හෙව්වා. පස්සෙ තමයි මතක් උනේ ඒක පූර්ණිමා ගෙනිච්ච බව. මීට අවුරුද්දකට කලින් වගේත් 4 GB පෙන්ඩ්‍රයිව් එකක් ගත්තා. ඒකත් වෙන්කට් ( අපේ ෆයිනෑන්ස් මෑනේජර් ) ඉල්ල ගත්තා. ඒත් ඒක අද වෙනකන් දුන්නේ නෑහෑ. මිනිස්සුන්ගෙ හෑටි, කෙනෙක්ගෙන් දෙයක් ඉල්ල ගත්තම ආපහු දෙන්න මත්ක්වෙන්නේ නෑහෑ. අපිටනම් කෙනෙක්ගෙන් දෙයක් ඉල්ලගත්තහම, ඒක ආපහු දෙනකම් හිතට මහ වදයක්, බරක්, සමහර වෙලාවට නින්දයන්නෙත් නෑහෑ. ඒත් ඒකට මෙහෙමත් මිනිස්සු. . . .

ඒක නිසා මම අද මගේ ඔයවගේ අයිටම්ස් සප්ලයි කරන මෑන්ට කෝල් එකක් දුන්නා 8 GB පෙන්ඩ්‍රයිව් එකයි, 4 GB මයික්‍රො SD එකකුයි ගේන්න කියලා. ඒ පාර විරාජිතුත් 8 GB පෙන්ඩ්‍රයිව් එකක් ගේන්න කිව්වා. මෑන්ගෙ බඩු ලාබයි. 8 GB පෙන්ඩ්‍රයිව් එක 1,400.00 යි, 4 GB SD කාඩ් එක 1,100.00 යි.

මෑන් ඒවා ගෙනාවා විතරයි, පූර්ණිමාට පෙන්ඩ්‍රයිව් එක ඕන උනා. එයා කියනවා " ඔයාගේ හෑම දෙයක්ම මුලින්ම පාවිච්චිකරන්නෙ මමනේ, ඒක නිසා ඕකත් මුලින් මටම දෙන්නලු " හෑබෑයි ඕකේ අනික් පෑත්තත් වෙනවනම් තමයි මම කෑමති. අනික් පෑත්ත කොහොම උනත්, මුලින් නෑතත් දෙවෙනියට හරි එයාගේ ඒවත් පාවිච්චි කරන්න ලෑබෙනවනම් . . . . . . . .

කොහොම කොහොම හරි වෙලාව දෙකත් පහු උනා.

ආහ් . . . ඒ අස්සෙ සදර්න් ෆ්යර් එකෙන් ගෑස් ඩිටෙක්ටර් 4ක් ඉල්ලනවා. මම ඉතින් ඒකත් ලෑස්ති කරගෙන, ඒකට බිලත් හදාගත්තා. ( බිල ඒ වෙලාවෙම දුන්නෙ නෑත්නම්, ඕකේ සල්ලි අහලා බොස්ගෙන් කනක් ඈහෙන්නෙ නෑහෑ. බිල දුන්නට පස්සෙ ඉතින් කනක් ඈහෙන්න නෑතිවෙන්නෙ අකවුන්ට්ස් එකේ අයටනෙ ) මම ඉතින් යනගමන් ඒවත් දීගෙනම කළුතර එන්න ආවා.

එන්න ලෑස්ති වෙනකොටම බොස් කියනවා " නවින්, මාලදිවයිනේ සර්විස් එකට ආපහු යන්න වෙනවා. ඒකට කොටේෂන් එකක් දෙන්න ඕන " කියලා. මම ඒත් කිව්වා " අපි මේ පාර නිකම්ම ගිහින් හරියන්නේ නෑහෑ, ගියපාර දුන්න සර්විස් රිපෝර්ට් එකට අනුව, අඩු බඩු එහෙට ගියාම හරි, අරන් හරි යන්න ඕන" කියලා. ඒ පාර බොස් කිව්වා " අපි, ඒ විස්තර කියලා සාමාන්ය සර්විස් එකටයි, බඩු අරගෙන කරනව නම් ඒකටයි, දෙකටම කොටෙෂන් දෙකක් දෙමු " කියලා. කොහොමත් ඒ වෑඩේ, මේ කලබලේට බලන්න බෑහෑනෙ. ඒ වෑඩේට හෙට අතගහනවයි කියලා හිතාගත්තා.

කොහොම හරි කළුතර රාමඩා සයිට් එකට එනකොට 3.30 ට වගේ. මීටින් එක ඉවරවෙනකොට 5.30 වගේ වෙලා. ඒත් එන්න විදිහක් නෑහෑ, පොඩ් සයිට් විසිට් එකක් යන්න ඕන ප්‍රශ්ණ වගයක් විසඳගන්න. ඒ ටික බලලා ඉවරවෙනකොට වෙලාව 6.38 යි. ගෙදරට එනකොට වෙලාව 7.15ට වගේ ඈති.

ඊට පස්සේ, මූණ හෝදගෙන කාරිය, තේකක් අරගෙන ආවා, කම්පියුටරේ කොටන්න. 8.20 වගේ වෙනකොට ගෑණු ළමයා කෝල් කරා. නිසූපා එක්ක කරපු චෑට් එකත් නවත්තලා ආන්සර් කරා. කථාව ඉවරවෙනකොට රෑ 10.00 ට වගේ. අම්ම මගේ කෑම එක බෙදලා වහලා තිබුනා. ඒක කාලා වොෂ් එකක් එහෙම දාගෙන එනකොට වෙලාව 10.45 ට වගේ. මේ අවසන් සටහන දාන්නෙ දෑන්.

Sunday, September 11, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් එකලොස්වෙනි ඉරිදා . . .

අදත් උදේන්ම වත්තෙ ඉස්සරහ අතුගාලා වෑඩ පටන්ගත්ත. ටික වේලාවකින් නිමල් අයියා, ආවා වෙල්ඩින් කරන මෑන් එක්ක. අපේ අම්මට ඕනවෙලා තියනවා පිල වටේට වෑටක් ගහලා කොටුකරගන්න. මොකද අපේ රෑන්ඩියාගෙන් පිල බේරගන්න බෑරි නිසා. වෑස්ස දවස්වලට මුළු පිල පුරාම රෑන්ඩියාගේ අඩිපාරවල්. පොලිෂ්කරාට කිසිම වෑඩක් නෑහෑ.

මම නම් අකමෑතියි ඒ වෑඩේට. ඒත් ඉතින් හෙට ඒවෑඩේ පටන් ගන්නවා. ඉතින් මේ සතියෙ ඉඳන් රෑට වෑස්සොත් අපේ රෑන්ඩියට ඉන්න තෑනක් නෑහෑ. පව්. . .

ඉතින් ඒගොල්ලො ගියාට පස්සෙ කාලා බීලා, මූනකට හෝදගෙන ෂෝටක් එහෙම දාගෙන වෑඩට බහින්න කියලයි හිතුවෙ. මෙන්න බොලේ මහ වෑස්සක් කඩා පහත් උනා. වෑස්සෙන් පස්සෙ මට එළියට බහින්නත් හිරිකිතයි. පොලව ආයිත් වේලෙනකන් මම මොකුත් වෑඩක් කරන්නෙ නෑහෑ. දෑන් වෑස්ස පායපු ගමන් වෑන් එක හෝදන්න ඕන.

අද හවස ගෑණු ළමයව ෆොටොග්‍රෑෆර් ගාවට ගේන්න ඕන. අනුර අයියා ( ෆොටොග්‍රෑෆර් ) වෙලාවක් දුන්නෙ නෑතත් මම 4.00ට වගේ කරපු යෝජනාවට කෑමති උනා. මොකද එයටත් උදේ වරුවෙ මට වගේම වත්තෙ වෑඩ තියනවයි කිව්වා. මම ඉතින් 3.30 ට වත් බොරලෑස්ගමුවට යන්න වෙනව ගෑණු ළමයව එක්කන් එන්න.

ඊයෙ හවස එනගමන් මාළුමිරිස් පෑල කිහිපයක් අරන් ආවා. ඒකෙ පෑල දහයක්වත් නෑහෑ, එත් එක රුපියල් 60.00යි. එළවළු පෑල් විකිණුවනම් මීට වඩා හොඳයි කියලත් ඒවෙලාවෙ මට හිතුනා. ඒ පෑලටිකත් අද වෙන් කරල වෙන වෙනම පෑකට් වලට දාන්න ඕන. මොකද කෙලින්ම බිම ඉන්දුවොත්, අම්මා දවල්ට වතුර දෑම්මෙ නෑත්නම් ඒවා මෑරිලා යනව.

දෑන් වෙලාව උදේ 10.00යි. තාමත් පොද වෑස්ස. කමක් නෑහෑ, දෑන් ටයිප් කරා ඈති. කොහොම හරි ගිහින් කරන්න පුළුවන් දෙයක් කරනවා.


------------------------------------------------------------------------------------------------

ඉතින් කොහොම හරි ගිහින් වෑන් එක හෝදල දෑම්මා. ඊළඟට ගිහින් මම අර කලින් කිව්ව මළුමිරිස් පෑල ටික වෙන වෙනම පෑකට් හදලා දෑම්මා. මගේ වෑරණිය මිරිස් පෑල ටිකේ දෑන් කරල් එන්න පටන් අරන්. ඒවට ගිය සතියෙ පොහොර දාන්න බෑරිඋන නිසා අද ඒ ටිකටත්, කරවිල වෑල් ටිකටත්, පොඩියට හෑදිලා තියන මෑ පෑල ටිකටත් පොහොර දෑම්මා.

මේ වෑඩ ටික කරල ඉවර වෙන්කොට වෙලාව 1.45 ට වගේ ඈති. දෑන් ඉතින් කන්නත් ඕනනෙ, මොඅකද අද හවස වෙන වෑඩකුත් තියනවනේ. ඉක්මනටම කාල දෑම්ම. වෙලව 2.15 යි. අද ඕකීඩ් වලටත් පොහොර නොගෑහුවොත්, ලබන ඉරිද වෙනකන් කෙරෙන්නෙ නෑති නිසා ඒකත් කරනව කියලා, ඒ වෑඩෙත් ඉවර කරා.

ඒවේනකොට වෙලාව 2.50ට වගේ ඈති. ඉතින් දඩි බිඩි ගාලා වොෂ් එකක් දාගෙන ලෑස්ති උනා ගෑණු ළමයගෙ ගෙදර යන්න. 3.10 ට වගේ එහෙට යන්න පිටත් උනා. හෑමදාමත් මම වෙලාවක් කිව්වොත් පරක්කුයි. ( මට චන්ද්‍රිකා නෝනව මතක් වෙනවා ) හෑබෑයි, මම මේ ගෑන කල් තියාම කියල තියන නිසා එයාට මුකුත් කියන්නත් බෑහෑනෙ. මම අරගෙන ගියේ එක ෆෝන් එකයි. මල් ෆෝන් එක ( මල් ෆෝන් එක කිව්වෙ outgoing free කපල් පෑකේජ් එක තියන ෆෝන් එක) තියලයි ගියේ. 3.45 ට වගේ එයා මම නෑතුවට කෝල් කරලා මල් ෆෝන් එකට. මම එතනට යනකොට 4.00 ට වගේ ඈති.

Saturday, September 10, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් දහවෑනි සෙනසුරාදා . . .

ඊයේ හවස ට්‍රිලක්ෂිකා එකෙන් කතා කරලා කිව්වා " තියන ඕකීඩ්ස් ඔක්කොම අද උදේටඅරන් එන්න "කියලා. අද උදේත් වහිනවා. මොනව කරන්නද? වෑස්ස පායනකන් හිටියෝත් ඕකීඩ් ටික කපන්න, වෑඩට යන්න පරක්කු වෙනවනෙ. වෑස්සෙම ඕකීඩ් මල් කෑපුවා.

අද මදුසන්කත් පඩි ගන්න ඔෆිස් යන්න ඕන නිසා, ගොළුමඩම හන්දියෙන් ගන්න කිව්වා. යන ගමන් එයාවත් අරගෙන ගිහින් පීරිස් මාවත ළඟින් දාගෙන මම ගියා ඩීන්ස් පාරේ ට්‍රිලක්ෂිකා එකට. මල් දීලා, ලොකු අයියා අම්මට එවලා තියෙන එක්සස්යිස් මෑෂින් එක ගන්න ඕන ඩොකියුමන්ට්ස් ගන්න නවම් මාවතේ තියන CWE එකට ගියා. ඒ වෑඩටිකත් කරගෙන ඔෆිස් එකට එනකොට 10.30 වගේ වෙලා.

ආපු ගමන් බොස් වෑඩ කිහිපයක් කිව්වත්, වෑඩ කරන්න කම්පියුටර් එකක් තිබුනෙ නෑහෑ.මොකද, මදුසන්ක මගේ එකේ වෑඩ් කරකර හිටපු නිසා. මේ දවස්වල ඔෆිස් එකේ කම්පියුටර් දෙකක්ම කෑඩිලා, හදන්න යවලා. මන්ජුලාගේ කම්පියුටර් එක ටිකකට ඉල්ලගෙන, ඊමේල් දෙක දෑම්මා. ඊටත් පස්සෙ තවත් මේල් එකක් යවන්න කියලා බොස් කිව්වා.එත් ඒක් ආපහු මතක් උනේ මේ සටහන දාන කොටයි. සඳුදා උදේන්ම ඒක කරන්න ඕන.

කොහොමහරි තියෙන වෑඩ පුළුවන් විදිහට කරලා ඉවරවෙනකොට දවල් උනා. ආහ්. . . මේ අස්සෙ විරාජිත් අස්වෙනවයි කියලත් කිව්වා. මේ හදිස්සියෙ විරාජිතුත් ගියාම අපිම තමයි අමරුවෙ වෑටෙන්නෙ. ඒත් ඉතින් මොනවා කරන්නද? එයාලගෙ දියුණුවට හොඳ තෑනකට යනවනම් අපි ඒකට විරුද්ධ වෙන්න හොඳ නෑහෑනෙ අපේ ප්‍රශ්ණ ගෑනවිතරක් බලලා.

මොනවා උනත් අපේ කම්පෑණියෙ මිනිස්සු යන එකගෑන, අපේ බොස් මීටවඩා හිතලා බලනවනම් හොඳයි කියලයි මටනම් හිතෙන්නෙ.

අපි කට්ටිය දවල්ටත් කාලා යන්න පිටත් උනා. රෝෂියි, සම්පතුයි (රෝෂිගෙ බෝයි ෆ්‍රෙන්ඩ්) දෙන්නත් ඩික්මන් පාරට යන්වයි කිව්වනිසා ඒ දෙන්නවත් දාගෙන මම බම්බලපිටියට ආවා. මම බම්බලපිටියට ආවේ, පොඩි ප්‍රසන්ට් එකක් ගන්න. පඩිත් ගත්ත නිසා මම හිතුවා, ලබන සතියට පස්සෙ ඕනවෙන ප්‍රසන්ට් එක අදම අරන් තියාගන්න. ප්‍රසන්ට් එක මොකක්ද, කාටද කියලා අහලා දෑන්ම කමෙන්ට්ස් දාන්න එපා. ඒක අදාල දවසට ලියන්නම්.

ඒකත් කරගෙන ගෙදර් එනකොට වෙලාව 5.20යි.

Friday, September 9, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් නමවෙනි සිකුරාදා . . .

ඊයේ රෑ අපේ සෙත්සිරිපාය සයිට් එකේ එළිවෙනකන් කරන්න වෑඩක්සෙට් වුනා. ඒකනිසා වෑඩකරන අයට ට්‍රාන්ස්පොර්ට් දෙන්න ඕන නිසා, මාව ලයන්ත ( අපේ ඩ්‍රයිවර් මහත්තය ) අපේ ගෙදරට ගෙනෑල්ල දාලා අරන්ගියා. මාව අරන් යන්න උදේට වාහනේ ගෙදරට එවනවයි කියලා තමයි වෑන් එක තියාගත්තෙ.

මමත් සුපුරුදු ලෙස අදත් උදේ 8.10 වගේ වෙනකොට වෑඩට යන්න ලෑස්තිවෙලා වෑන් එක එනකන් බලන් ඉන්නවා. 9.30 ට වගේ පූර්ණිමා කතා කරල අහනවා " නවින් අයියේ, වෑන් එක එවන්න ඕනද? " කියලා. මම ඉතින් ඔය ප්‍රස්නෙට කොහොම උත්තර දෙන්නද? දෙනවා නම් ඉතින් පූර්ණිමාට හොඳවයින් ලුණු ඈඹුල් ඈතුව උත්තරයක් තමයි දෙන්න තිබුනෙ. ( ඒත් ඉතින් එහෙම කරන්නත් බෑහෑනෙ. පූර්ණිමා කියන්නෙ බොස්ට පස්සෙ ඊළඟට බලතල තියන කෙනෙක්නෙ. )

කොහොමහරි ලයන්ත එනකොට 10.30ට වගේ ඈති. ඒ මදිවට 10.30ට වගේ මාළඹේ සයිට් එකේ මීටින් එකත් තියනවා. මොනවා කරන්නද, සොෆ්ට්වේව් එකෙන් ඩ්‍රොයින්ස් ගන්නත් තියනවා. ඔෆිස් එකට ගියත් ඩ්‍රොයින්ස් ගන්න අද සල්ලි ලෑබෙන්නෙ නෑති නිසා, මමම සුපුරුදු
විදිහට මගේ පොකටෙකෙන්ම එකත් කරනවයි කියලා හිතාගෙන මම ලයන්තට කිව්ව " අපි කෙලින්ම යමු සොෆ්ට්වේව් එකට " කියලා. එහෙම ගිහින් ඩ්‍රොයින්ස් අරගෙන ඔෆිස් එකට එනකොට වෙලාව 12.00 වගේ ඈති.

ඩ්‍රොයින්ස් ටික විරාජිත්ට ඉක්මනට නවලා දෙන්න කියලා, මම කවරින් ලෙටර් එක ගහගෙන ඉක්මනටම මාළඹේ යන්න පිටත්වුනා.

මම මාළඹේට 12.30 වගේ වෙනකොට ගියා. සදර්න්ෆයර් එකේ ගාමිණි ආවේ මටත් පස්සෙ. එත් මාළඹේ සයිට් මීටින් එකට අපිව ගන්නෙ අන්තිමට. මොකද ගොඩක් ප්‍රශ්න තියෙන්නෙ අපේ හින්දලු එහෙම කරන්නෙ. ඒකත් එක අතකට හොඳයි, නෑත්නම් මට ප්‍රසිද්ධියෙනෙ බෑනුම් අහන්න වෙන්නෙ.

කොහොම කොහොම හරි මාව මීටින් එකෙන් යවනකොට වෙලාව 2.50ට වගේ. මගේ කෑම එක ඔෆිස් එකේ මේසෙ උඩ. මොනවා කරන්නද, අපේ රාජකාරියේ හෑටි ඔහොම තමයි. තෑනක්, වෙලාවක්, කලාවක් නෑහෑ. දෑන් ඉතින් ඔෆිස් යනකොට තවත් පෑය භාගෙකටත් වෑඩිය යනවනෙ. යනගමන් මොනවාහරි කාලා යන්න තීරණය කරා, අතරමඟ තියන පෙරේරා ඈන්ඩ් සන්ස් එකට ඈල්ලුවා. ගිහින් බෑලුවම වෙජිටේරියන් කියලා කන්න දෙයක් නෑහෑ. මොනවා කරන්නද, බඩගින්න කියලා, නවත්තපු දේවල් ආයි කන්න බෑහෑනෙ.

ආපහු ඈවිත් ඈල්ලුවා පාර්ලිමන්ට් ග්‍රවුන්ඩ් එකේ ෆුඩ් කොර්නර් එකට. ළඟම තියන අවුට්ලට් එකට ගියා. " මොනවද වෙජිටබල් කන්න දෙයක් තියෙන්නෙ " කියලා. මෑන් කිව්ව " වෙජිටබ්ල් බර්ගර් එකක් දාලා දෙන්නම් " කියලා. වෙජිටබ්ල් බර්ගර් එක දානකම් තවත් විනාඩි 10ක් වගේ ඉන්න උනා. ඔන්න ඉතින් ඒක කාලා ඔෆිස් එන්න ආවා.

ඔෆිස් එකට එනකොට 4.00 ට කිට්ටුයි. මගේ බත් එක තාම මේසෙ උඩ. පව්, අම්මා උදේ පාන්දර නෑගිටලා, මහන්සිවෙලා උයලා දෙන්නෙ. මට ඒක සමහර දවසට විසිකරන්න වෙනවා. ඉස්සර මම කන්න බෑරිඋන දාට ගිහින් අම්මට කියනවා " අම්මේ, අද මට බත් එක කන්න බෑරි උනානේ " කියලා. එහෙම් කිව්වම එයාට හරි දුකයි. එයා මහන්සිවෙලා උයන එක මම කන්නෙ නෑතුව අහක දානවා කියලා. ඒක නිසා මම දෑන්, කෑම එක විසිකරාට අම්මට කියන්නෙ නෑහෑ. මොකද එයාගේ හිත රිදෙන නිසා. එත් ඉතින් මම මොනවා කරන්නද, බත්මුල අරන් ගිහින් ඩස්ට්බින් එකට දෑම්මා.

ඒ අස්සේ, ගුණතිලක ක්ලියරින් එකේ මෑන්, ෆෑක්ස් එකක් දාන්න කියනවා. මම කොහොමද ෆෑක්ස් කරන්නෙ. ඔෆිස් එකේ ෆෑක්ස් ලයින් එක කපලනෙ. වෙන කරන්න දෙයක් නෑතිනිසාත්, අබේවික්‍රම කිව්ව නිසාත්, ට්‍රිලියම් එකේ අසිතට ඩොකියුමන්ට් එක මේල් කරලා ඒක අබේවික්‍රමට ෆෑක්ස් කරන්න කිව්වා. ' කරුමෙක මහත ' ට්‍රිලියම් එකේ ප්‍රින්ටර් එක වෑඩකරන්නෙ නෑතිනිසා අසිතටත් ෆෑක්ස් කරන්න විදිහක් නෑහෑ කිව්ව.

මොනවා කරන්නද, ඩොකියුමන්ට් අරන් ගියා පොල්හේන්ගොඩ කමියුනිකේස්ෂන් එකට. ඒක ෆෑක්ස් කරා විතරයි, මෙන්න අසිත කියනවා " නවින්ද්‍ර, ඔයාගේ ඩොකියුමන්ට් එක ෆෑක්ස් කරා " කියලා.

ආපහු ඔෆිස් එනකොට, Accounts එකේ අය පඩි පෑක් කරනවා. අපේ ඔෆිස් එකේ සාමාන්ය ක්‍රමය ඕක තමයි. පඩි සල්ලි ගේන්නෙ හවස ඔෆිස් වහන වෙලවට. ඉතින් රෑ වෙනකල් පඩි පෑක් කරනවා. මම ඉතින්, ඕක අද ගත්තත්, හෙට ගත්තත් වෙනසක් නෑතිනිසා ගෙදර එන්න ආවා.

Thursday, September 8, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් අටවෙනි බ්‍රහස්පතින්දා . .

මගේ අයිඩෙන්ටිටි කාර්ඩ් එක ගත්තෙ මම O/L කරන්න කලින්නෙ. ඒ මීට අවුරුදු 18කට වගේ කලින්. දෑන් ඒකෙ පිටිපස්සෙ ලියලා තියන කිසිම දෙයක් බලාගන්න බෑරි තරමටම මෑකිලා. ෆොටෝකොපියක් ගෑහුවත්, ඒක වදිනෙන්ත් නෑති තරම්. මම ඉතින් මගේ ඩ්‍රයිවින් ලයිසන් එකත් තියන නිසා දෙකම පෙන්නලා ඕන දෙයක් කරගත්ත. ID එකේ ෆොටෝකොපියක් ඉල්ලනකොට, ID එකයි, ලයිසන් එකයි දෙකම එකට තියලා ෆොටෝකොපි ගහන්නෙ. මොකද, නම ගම බලාගන්න වෙන්නෙ ඩ්‍රයිවින් ලයිසන් එකෙන් හින්ද.


මම ඉතින් මේ ID කතාව ආවේ කොහොමද කිව්වෙ නෑහෑනෙ. මගේ ID කාර්ඩ් එකේ කොපියක් ඕනවෙලා තියෙනවා අපේ මාමණ්ඩියට. ඉතින් මම දවසක් මම මුලින් කියපු විදිහෙ කොපියක් අරන්ගියා. මෑන් ඒකට කෑමති උනේ නෑහෑ. එයා කියනව, එක්දින සේවයෙන් අළුත් එකක් ගන්නලු.

ඒක නිසා අද මම අපේ ග්‍රාමසේවක රාළහමි හම්බවෙන්න ගියා. ග්‍රාමසේවක රාළහාමි කිව්වම තවත් අතීත කතාවක් මතක් උනා. මේකත් වෙලා දෑනට අවුරුදු 5ක් 6ක් වගේ වෙනවා.

මේ සිද්ධිය වෙනකොටත් අපිට හිටියේ, දෑන් ඉන්න ග්‍රාමසේවකම තමයි. දවසක් අපේ අම්මා ගිහින් තියනවා  මොකද්ද වෑඩකට ග්‍රාමසේවකව හම්බවෙන්න. ඉතින් අම්මා වෑඩි හොඳට කියලා කතා කරල තියෙන්නෙ " ග්‍රාමසේවක උන්නෑහේ " කියලා. මේක කිව්ව ගමන් මෑන්ට මල පෑනලා කියනවලු. " හරියට කතා කරන්නවත් දන්නෙනෑහෑ, ගෙදර වෑඩ කරන බාස්ටත් කියන්නෙ බාසුන්නෑහේ කියලා. පොලිස් කාරයන්ටත් රාළහමි කියලා කතාකර්න්න පුලුවන්, එත් අපිට ග්‍රාමසේවක රාළහාමි කියලා කතාකරන්න බෑහෑයි " කියල.

ඉතින් ඊට පස්සේ අම්ම මෑන්ට ' ග්‍රාමසේවක රාළහාමි' කියල ආමන්ත්‍රනය කරල වෑඩේකරගෙන ඈවිත් ඔයකතාව අපිට කිව්වා. එදා ඉඳන් අපේ ගෙදර් කට්ටිය ග්‍රාමසේවකව දෑක්කොත් " ආ...කොහොමද ග්‍රාමසේවක රාළහාමි, කොහේද මේ යන්නෙ " කියලා අහනවා. එහෙම් අහනකොට මිනිහා කට කන්දෙක ගාවටම ඈරලා හොඳ හිනාවක් එහෙම දාලා යනවා. අපි වෑඩක් කරගන්න ගියාමත්, " ග්‍රාමසේවක රාළහාමි, මේකයි. . . . ." කියලා පටන් ගත්තනම් වෑඩේ එළකිරි වගේ කරගන්න පුළුවන්.

අනේ ඉතින් මෙහෙමත් මිනිස්සු. පුදුම හීනමානයක්නෙ තියෙන්නෙ.

ග්‍රාමසේවක ඉන්නෙත් සඳුදයි, බ්‍රහස්පතින්දයි විතරනෙ. මම ඉතින් උදේ නමයට වගේ වත්තල්පොල පන්සලට ගියා. එතනට ගියාම තමයි ලන්කාවේ රාජ්යය සේවය ගෑන කළකිරෙන්නෙ. ඈත්තටම කියනවන් ග්‍රාමසේවකට ඉන්න හිටින්න හරිහෑටි තෑනක් නෑතුව එයාලා කොහොමද රාජකරි කරන්නෙ?  එතන ග්‍රාමසේවකලා තුන්දෙනෙක්ටම තිබුනෙ, කබඩ් දෙකක් විතරයි. වාඩිවෙන්න කරන්න පුටුවක් මේසයක් නෑහෑ. ඔක්කොම පාවිච්චි කරන්නෙ පන්සලේ ඩෙස්ක් සහ පුටු. මේකනම් හරිම ඛේදනීය තත්වයක්. රටේ රාජ්යය නායකයගෙ ඉඳන්, ප්‍රදේශීය සභාවෙ මන්ත්‍රිවරයා දක්වාම රුපියල් දහස් ගනන් වියදම් කරලා උත්සව පවත්වමින් ජෝගි නටනවා. අපේ ගම්වල අහින්සක මිනිස්සුන්ට මූලික සේවය සපයන ග්‍රාමසේවක නෝනා මහත්තුරුන්ට ඉන්න ඉඳින්න තියා, වාඩිවෙලා පිලිවෙලකට වෑඩක් කරන්න මේසයක්, පුටුවක්, අදාල ලිපි ලේඛන තියාගන්න ඒ හෑටි කබඩ් එකක් වත් ලබාදෙන්න මේ කුහක, කපටි, වන්චාකරි දේශපාළුවන්ට (දේශපාළුවන් කිවෙවෙ වෑරදීමකින් නෙවෙයි ) උවමනාවක්, උනන්දුවක් නෑහෑ. අපේ රටේ බහුතරයක් ඉන්නෙ, රටගෑන හිතන්නෙ නෑති තමන්ගෑන විතරක් හිතන බලන දේශපාළුවන්නෙ. හෑබෑයි, මේවගේ මිනිස්සුන්ට චන්දෙ දීලා දිනවන මිනිසුන්ට මෙහෙම වෙලා මදි කියලයි මටනම් හිතෙන්නෙ.

මම ඊයේ එතෑනට ගියාමයි, දෑනගත්තෙ. එතනට ග්‍රාමසේවකලා තුන්දෙනෙක් එනබව. ඒක ගියගමන් දෑනගත්තෙ ඒ තුන්දෙනම හිටපු නිසා නෙමෙයි. වෙන වෙනම මිනිස්සු ඒ ඒ ග්‍රාමසේවකලා එනකල් බලන් හිටපු නිසා.

මොනවා උනත් අපේ, ග්‍රමසේවක රාළහාමිනම් මම යනකොටත් ඈවිල්ලා හිටියා. ටික වේලාවක් යනකොට ගිම්පත, හේනමුල්ල කලාපේ බලන ග්‍රාම සේවක නෝනා ආවා. ඊටත් පෑය බාගෙකට වගේ පස්සෙ තමයි, බෙක්කෙගම කලාපෙ බලන, ගොඩක් පොෂ් ටයිප් එකේ ග්‍රාමසේවක නෝනා කෙනෙක් ආවේ. ඔන්න ඔහොම තමයි අපේ රාජ්යය සේවකයන් මහජන සේවයට වාර්තා කරන්නෙ.

ඊළඟ ප්‍රස්නෙ තමයි, එන එන අය ඔහේ රන්චුව වගේ ග්‍රාමසේවක මහත්තයා වටේට බලන් ඉන්න එක. මම එතනට ගියේ තුන්වෙනියට වගේ උනත්, කට්ටිය වෑඩිවේගෙන එනවත් එක්ක මටත් ටිකක් බය හිතුනා මට කීවෙනියට කතා කරයිද කියලා. කොහොමහරි මාත් වෑඩේ අතාරින්නෙ නෑතුව, තුන්වෙනියට ගිහින් මට අලුතින් ID එකක් ගන්න අයදුම් කරන ක්‍රමවේදය අහගත්තා. මම නම් හිතුවෙ එතනින් මට 12.00න් මෙහා එන්න ලෑබෙන එකක් නෑහෑයි කියල.

Wednesday, September 7, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් හත්වෙනි බදාදා . . .

ඊයේ දින පොතේ සටහනක් දාන්නත් බෑරි උනා. ඒකටත් ඉතින් හේතුවක් තිබුණ.

ගෑණු කියන්නේ මහ පුදුමාකාර ජාතියක්. කතා කරත් වෑරදියි, නොකරත් වෑරදියි. මොනවා හරි ඈහුවත් වෑරදියි, මොකුත් නෑහුවත් වෑරදියි. දෑන් තමයි මට මේවා තේරෙන්න ගන්නෙ.ඊයේ අපේ එක්කෙනා ඔය වගේ දේවල්වලට ප්‍රශ්ණ. මොනවා කරන්නද අඩුම තරමින් ඒවා අහගෙන වත් ඉන්න ඕනනේ.

ඉතින් දෑන් ඔය කතා අමතක කරලා අද දවස ගෑන කතා කරමුකො.

බදාදා කියන්නෙ මට සතියටම තියන එපාම කරපු දවස. ඒ කිවිවෙ, දවසෙම මීටින්. උදේට කළුතර ප්‍රොග්‍රෙස් රිවීව් මීටින් එකයි, මට්ටක්කුලියෙ ප්‍රොග්‍රෙස් රිවීව් මිටින් එකයි, හවසට ට්‍රිලියම් එකේ ප්‍රොග්‍රෙස් රිවීව් මිටින් එකත් තියනවා.

කොහොම හරි ඉතින් අද උදේ මට්ටක්කුලියෙ මීටින් එකට යන්න මම තීරණය කරා. ඒකට ඉතින් තවත් හේතුවක් තිබුනා. මගේ ඩ්‍රයිවින් ලයිසන් එක තිබුනෙ මෝදර පොලීසියෙනෙ. එක ගන්නත් ඕනවෙලා තිබුණ නිසා තමයි අද උදේ මට්ටක්කුලියෙ යන්න තීරණය කරේ. ( මොනවා උනත් ඈත්ත කියන්න එපෑයි නේද? )

මම යනගමන් මදුසන්කවත් ගොළුමඩම හන්දියෙන් අරගත්තා.

වෑල්ලවත්තෙ සයිට් එකකට දෙන්න පොඩ් බිලකුත් තිබ්බා. ඒකත් යන ගමන් දීගෙන තමයි ගියේ.

ඒවෑඩේ ගෑනත් වෙනම සටහනක් දාන්න ඕන. වෑල්ලවත්තෙ රුඩ්‍රා රෙසිඩෙන්සීස් එකේ අපි ගෑස් සිසිටම් එකක් දෑම්මෙ 2005 -2006 වගේ කාලෙක. ඕකෙ එක ගෙදරක ගෑස් පයිපයක් වෙනස් කරල ඉල්ලන්නේ මාස ගානක ඉඳලා. ගාමිණිගෙන් ( ඒකේ මේන්ටෙනන්ස් මෑන් ) මාර
කරදරයක් තිබුනෙ මාස ගානක ඉඳලා ඕක කරල ඉල්ලලා. ඒත් මට තියෙන වෑඩයි, වෑඩ කරන්න ඉන්න මිනිස්සුයි බෑලුවම මට ඕක කරන්න විදිහක් තිබුනෙම් නෑ.

ඔන්න සති දෙකකට විතර කලින් මට පොඩි අවස්තාවක් ලෑබිලා, මම ඒක සුටුස් ගාලා කරලා දෑම්මා. ඒවෑඩේ කරත් එකට බිලක් දාන්න ඊළඟට මට වෙලාවක් තිබුනෙ නෑහෑ. ( ඔෆිස් එකෙන් තියන චෝදනාවත් තමයි අපි වෑඩකරනවා විතරයි, බිල් දාන්නෙ නෑහෑ කියන එක. ඒත් ඒකට හේතුව අපිට තියන වෑඩ කන්දරාව බෑලුවම වෙන වෑඩකරන්න වෙලාවක් නෑහෑයි කියන එක තේරුම් ගන්න තරම් ශක්තියක් නෑති එක. )

ඔන්න ඉතින් ලොක්කා අහන්නත් කලින් කොහොමහරි, ගිය සෙනසුරාදා වගෙ ඒකටත් බිලක් හදලා, ඒක පූර්ණිමාට දුන්නා යවන්න කියලා. ඕක අඟහරුවාදත් ඒකිගෙ මේසෙ උඩ තිබ්බ නිසා, මම ඒක ඉල්ල ගත්තා මමම ගිහින් දෙන්නම් කියලා.

අපේ ඔෆිස් එක මහ පුදුමාකාර එකක්. ඔය බිල මගේ ගාව ගිහින් නොදී තිබුනනම් ලොකු ප්‍රශ්ණයක් කරගන්නවා. ඒවගේම මම ඕක නොදා තිබුනනම් ඒකත් ලොකු ප්‍රශ්ණයක් වෙන්න තිබුණ.

ඔන්න ඉතින අපි මට්ටක්කුලියෙ ගිහින් වෙලා තිබුන නිසා සයිට් එකේ පොඩි විසිට් එකක් එහෙම දාලා ආවා මිටින් රූම් එක පෑත්තට. මෙන්න බොලේ ලොක්කත් ඈවිත් මීටින් එකට. සමහරවිට ලොක්කා දෑනගෙන ඉන්න නෑතුව ඈති මම අද මීටින් එකට එයි කියලා. නෑත්නම් සාමාන්යයෙන් අපේ බොස් සයිට් මීටින් යනවා අඩුයි.

උදේ පාන්දරම සයිට් එකේකට්ටිය කියනවා " අද නම් බී. එම්. ඊ. එකේ තුන්දෙනෙක්ම ඉන්නෙ, මොකක් හරි දෙයක් තියනවා " කියලා. ඒගොල්ලො දන්නෙ නෑහෑනෙ අපේ බොස් වෑරදීමකින් මීටින් ඈවිල්ලා කියලා.

ඔන්න සුපුරුදු ලෙස BME එකෙන් මීට්න් එක පටන් ගත්තා. හෑමදාකම වගේ, අපිට තියෙන්නෙ චෝදනා තමයි. මූලික චෝදනාව වෑඩ පරක්කුයි කියන එක, දෙක බඩු නෑති එක. ඔය චෝදනා දෙකම අපේ හෑම සයිට් එකකටම පොදුයි.

Mr. ජයන්තිකුමාරගෙ චෝදනාවලට ලොක්කා බෑට් කරා. ලොක්කා කියන දේවල් ජෝක් එකට අරගෙන, උත්තර දීලා වෑඩේ ගොඩ දාගත්ත. අපේ බොස් කොහොමත් මීටිමකට ගියොත් ඒක ගොඩදාගන්න ගොඩක් වෙලාවකට පුළුවන්.

එයා හරි දක්ෂයි, කියන හෑම දෙයක්ම ජෝක් එකකට අරන්, තවත් තවුසන්ඩ් ටෝක්ස් දීලා කට්ටිය නවන්න. ඒකත් ඉතින් හෑම මිනිහෙක්ටම පිහිටන්නෙ නෑති හෑකියාවක්. ඒ හෑකියාව අපේ බොස්ට ඕනම තෑනකදි තියනව. හෑබෑයි ඉතින් මොනවා කියලා බේරුනත් ප්‍රස්නයනම් එතනමයි. ඒක ඉතින් බලන්න වෙන්නෙ ඊළඟ සතියෙ මීටින් එකේ නිසා, අවුලක් නෑහෑ. ඒ සතියෙත් ගොඩ දාගන්න බෑරිඋනොතින් ඉතින් ඈබ්සන්ට් තමයි. නෑතුව වෙන මොනවා කරන්නද?

කොහොම හරි ලොක්කා ටිකකින් මීටින් එකෙන් කෑපුනා. අපි දෙන්නා තමයි ඉතුරු උනේ. අපිත් ඉතින් අහන ඉතුරු ප්‍රස්න වලටත් සුපුරුදු ලෙස බොරු පොරොන්දු දීලා, යන්තම් කලිසම් ගලවගන්නෙ නෑතුව මීටිම ගොඩදාගත්ත.

ඔන්න ඉතින් මම එනගමන් මෝදර පොලීසියට ගිහින මගේ ලයිසන් එක ගත්ත. ආපහු ඔෆිස් එකට එනකොට 1.45 ට වගේ ඈති.

මම ඔෆිස් එනකොට අලුතෙන් තවත් මුස්ලිම් පෑටව් දෙන්නෙක් වෑඩට ඈවිත්. උන් දෙන්නා මම ඔෆිස් එකට එනකන් වේලි වේලි ඉඳලා පව්. මොකද උන් දෙන්නව ට්‍රිලියම් එකටයි දාන්න තීරණය කරලා තිබුනෙ, එහේ කස්ටිය අඩුනිසා. සුරන්දිටත් ( සුරන්දි කිව්වෙ අපේ ට්‍රිලියම් සයිට් එකේ සුපවයිසර් නෝන ) පිස්සුවගේ ඈති වෑඩ කරන්න මිනිස්සු නෑතුව.

ඔන්න ඉතින් මාත් කාලා බීලා ලෑස්ති උනා කට්ටිය අරගෙන වෑඩ පෙන්නන්න යන්න. ඒ කිව්වෙ මගේ වෑඩ පෙන්නන්න නෙමෙයි, සයිට් වල තියන වෑඩ පෙන්නන්න.

ඉතින් අර මුස්ලිම් පෑටව් දෙන්නයි, චමිල්වයි අරන් මම යන්න හදනකොටම අපේ බොස් කියනවා " නවින් හරියට 5.00ට මාගා එකේ අනුරව හම්බ්වෙන්න යන්න" කියලා. ඕක ඈහුන පූර්ණිමාට මාර සතුටුයි. එයා මගේ ගාවට ඈව්ත් අහනවා " නවින් අයියා අද 5.00 ට ඉන්නෙ කොහේද " කියලා. පහෙන් පස්සෙ වෑඩක් වෑටුන එකට එයාට පුදුම සතුටක් දෑනිලා තියෙන්නෙ. ඒකට මට හිතුන හේතුව නම් මේකෙ ලියන්නත් බෑහෑ.

කොහොමහරි ඉතින් මම ගියා ට්‍රිලියම් එකට. එකේ කරන්න තියෙන වෑඩටික අලුත් ගෝලයො දෙන්නට පෙන්නුවා. උන් දෙන්නගෙත් එච්චර අවුලක් නෑහෑ වගෙ. මට්ටක්කුලියෙ එවුන් වගේ නම් හොඳයි.

ඊළඟට මම චමිල්ව අරගෙන ගියා, පිනකල් එකට. පිනකල් එකේ අපි සර්විස් ඈග්‍රිමන්ට් සයින් කරලා මාස දෙක තුනක් වෙනවා. මාසෙකට වගේ කලින් සර්විස් එකටයි කියල මම නිමල්ව ගෙනියලා කරන්න තියන වෑඩටික පෙන්නලා දීලා ආවා. මෑන් ගිහින් කරලා තියෙන්නෙ දවස් තුනක් තිස්සෙ ප්යිපයක් පේන්ට් කරපු එක. වෙන කිසිම දෙයක් කරලා නෑහෑ. ඔන්න ඔයවගේ ගෝතයොත් එක්ක තමයි අපිට වෑඩකරන්න වෙලා තියෙන්නෙ.

පිනකල් එකේ ඉන්න අතරෙදි බොස් කෝල් කරලා කියනවා " නවින්, කොහේද ඉන්නෙ? අනුර ඔයා එනකන් බලන් ඉන්නවා, ප්‍රොෆෙසත් ඈවිත් ඉන්නෙ" කියලා. ඒත් මම මොනවා කරන්නද, තියන වෑඩ ටික කරගෙන එපෑයි යන්න. මම අනුරට කෝල් එකක් දීලා කිව්වා, මම දෑන් ඉන්නෙ බම්බලපිටියෙ, ඉක්මනට එන්නම් කියලා.

පුළුවන් තරම් ඉක්මනට මම මාගා එකට ගියා. අනුර මම එනකන් ඉඳලා යන්නත් හදනවා. මට එන්න කියලා තියෙන්නෙ, සාර්ක් විලෙජ් එකේ ඉලෙක්ට්‍රිකල් රික්වයර්මන්ට් එකක් එයාට දෑනගන්න. ඕකට මට එන්න කියන්නත් උවමනවක් නෑහෑනෙ. කෝල් එකකින් කරගන්න පුළුවන් වෑඩකට තමයි ගෙන්නගෙන තියෙන්නෙ.

ඔය සේරම වෑඩ කරගෙන, ගෙදර එනකොට සුපුරුදු විදිහට 7.15ට වගේ ඈති.

Monday, September 5, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් පස් වෙනිදා.

සුපුරුදු ලෙස අදත් උදේ පාන්දර 8.15 ට විතර ඔෆිස් යන්න පිටත් උනා. ගේ ළඟදීම සරත් අන්කල් දෑකලා, එයාවත් රත්මලානේ මෑලිබන් හන්දියෙන් බෑස්සුවා.

මහ පාරේ වාහන එලවන අයගේත්, පාරේ පයින් සහ බයිසිකල් වලින් යන අයගේත් කිසිම විනයක්, හෑදියාවක් නහෑ. සරත් අන්කල් එක්ක ගියොත් හෑමදාම ප්‍රධාන මාතෘකාව වෙන්නෙත් ඕක තමයි.
ඈත්තටම මටත් ලන්කාවෙ මිනිස්සුන්ගෙ හෑදියාව, ස්වයයන් විනය ගෑන තියෙන්නේ මහාම මහ කළකිරීමක්. ගොඩක් දේවල් මිනිස්සුන්ට ඈන, ඈන, ගහ, ගහ කියාදෙන්න ඕන නෑහෑ කියලයි මටනම් හිතෙන්නෙ. පාරෙ යනහෑටි, සමාජයේ හෑසිරෙනහෑටි කවුරුවත් ඉගෑන්නුවෙ නෑතත්, යසත් අත්දෑකීම් එක්කත් තමන්ම අවබෝධ කරගත්යුතුයි කියලයි මටනම් හිතෙන්නෙත්, කරන්නෙත්.

මොරටුවෙ ටවර් එක ඉස්සරහදි, බයිසිකල් කාරයෙක් වම්පෑත්තෙ ඉඳන් දකුණු පෑත්තට එක පාරටම දෑම්මා ඉදිබෑද්ද පාරට දාන්න. ඒක දෑකපු සරත් අන්කල් කියනවා " දෑක්ක නේද අරූ පාර හරහට දාපු හෑටි. හෑපුන නම් අපිනෙ වෑරදිකාරයා " කියලා.

කතාව ඉතින් සම්පූර්ණ ඈත්ත. මොකද, වාහනේක පයින් හරි බයිසිකලයකින් යන කෙනෙක්ව හෑපුනොත් හෑමතිස්සෙම වෑරදිකාරයා වෙන්නෙ වාහනය අයිති කෙනානේ. ඕක තමයි ශ්‍රි ලන්කන් කන්ටෙක්ස්ට් එක. මම වෑරෑද්දක් කිව්වද මන්දා. ඒත් යාතාර්ථය ඒක තමයි.මොනව උනත් වාහන එලවන ( එලවන කිව්වෙ, ඩ්‍රයිව් කරන ) අයගෙ වෑරදි වලින්ම තමයි මාර්ග අනතුරුවලින් 99% ම වෙන්නෙ.

ඔන්න රත්මලාන හරියෙදි මට කෝල් එකක් එනවා. මම බ්ලුටූත් හෑන්ඩ්ස් ෆ්‍රි එකක් පාවිච්චිකරත්, සමහර වෙලාවට එක ඔන්කරගෙන තිබුනෙ නෑත්නම් ෆොන් එක අතින් අරන් කතාකරනවා.


( එහෙම කරලා ගිය සඳුඳා මට්ටක්කුලියෙදි පොලිස්කාරයෙක්ට අහුවෙලා දීපු දඩකොලෙත් තාම සාක්කුවෙ. බොස් කතා කරපු නිසා එදත් ෆොන් එක ගත්තා. කරුමෙක මහත, ඉස්සරහා වාහනේ හෑරෙව්වා ව්තරයි, මෙන්න බොලේ ට්‍රෑෆික් පොලිස් කාරයෙක් ඉස්සරහා. මම මෑන්ව දෑක්ක ගමන් ෆෝන් එක අතහෑරියා බිමට. මෑන් මාව නෑවෑත්තලා කියනවා " මහත්තයා දඩකොලයක් තියනව. එක අරන් යන්න " කියලා.

දඩ කොලේ ලියන අතරෙ කාර් කාරයෙක් මෑන්ට හොන් එකක් ගහගෙන ගියා. එතකොට මෑන්
කියනවා " ඔය හෝන් ගහගෙන යන්නෙ, මම දඩ කොල දීපු අයයි " කියලා. ඒ පාර මමත් මෑන්ට කිව්වා " මමත් මීට පස්සෙ මේතනින් යනකොට රාළහාමි හිටියොත් හෝන් එක ගහගෙන යන්නම් " කියල. මොනවා උනත් මෑන් හිතහොඳ මිනිහෙක්. මට 150.00 ක දඩ කොලයක් ලියලා දීලා ෂේප් කරා. )

ඕක ඉතින් අතුරු කතාවක් නේ. කිය කිය හිටපු කතාවත් අමතක උනා. මම කියමින් හිටියෙ, කෝල් එකට ආන්සර් කරපු එක ගෑනනෙ.

මම මේ, කියන්න හෑදුවෙ මමත් දෑන දෑන කරන ඒ වෑරෑද්ද ගෑන තමයි. මට 100% විශ්වාසයක් තියනවා, ඩ්‍රයිව් කරන අතරෙ ෆෝන් එකෙන් කථාකර කර ගියාට මගෙන් අනතුරක් නොවෙන බව. එත් එක තත්පරයකින් පන්ගුවක් ඈති මහා විශාල අනතුරක් වෙන්න. ඒක නිසා අපි වාහන ඩ්‍රයිව් කරන කොට මාර්ග නීති අකුරටම පිලිපදින්න ඕන.

ඕක දෑකපු අන්කල් කියනවා " ඔයාට නම් හොඳට පුරුදුයිනෙ ඩ්‍රයිව් කරන ගමන් කතා කරල, ඔයගේ රස්සාවෙ හෑටියට එහෙම නෑතුවත් බෑහෑනෙ " කියලා. රස්සාවෙ හෑටි කියලා අපිට නීති කඩනන්න බෑහෑනෙ නේද?

එතකොට මම කිව්ව අන්කල්ට " මම සාමාන්යයෙන් බ්ලුටූත් ඉයර් පීස් එකක් පාවිච්ච් කරනවා. ඒක් ඔන් කරල තිබුනෙ නෑති නිසයි, ෆෝන් එකෙන් කතා කරේ " කියලා. මම මගේ බ්ලූටූත් ඉයර් පීස් එක ඔන් කරගත්ත.

ඔන්න ඔය කෝල් එක නිසා මට තව කෝල්ස් කිහිපයක් ගන්න උනා. එක දෑකපු අන්කල් ඒ පාර කියනවා " ඔයාට ඩ්‍රයිව් කරන ගමන් ෆෝන් එක ඔපෙරේට් කරන්න හොඳට පුරුදුයි නේද? " කියලා.


මම ඒ පාර කිව්වා " මට නම් පුරුදු තමයි, එත් සමහර වෙලාවට ෆෝන් එකදිහා බලලා ඉස්සරහා බලන ටිකට ඉස්සරහින් යන වාහනේ ස්ලො කරලා, හෑපෙන්න ඔන්න මෙන්න " කියලා. මගේ වාසනාවකටද, අනික් අයගෙ වාසනාවකට මන්ද, තාමන්ම් දෙයියනේ කියලා හෑප්පිලා නම් නහෑ.

එක නිසා මේ සටහන කියවන හෑමෝගෙන්ම මම ඉල්ලන්නෙ, වාහන් එලවන ගමන් ෆෝන් පාවිච්චි කරන්න එපා කියලා. ඕන නම් වාහනේ අයිනකට කරල නතර කරලා කෝල් එක ගන්නකො, හරි මෑසේජ් කරන එක හරි කරන්න.

ඔන්න ඉතින් අන්කල් රත්මලානෙ මෑලිබන් එක ගාවින් බෑස්සා. මම ඉතින් සුපුරුදු ලෙස උදේ පාන්දර 9.19 ට ඔෆිස් ආවා.

අද උදේ 11.45 ට ජයසේන( ජයසේන කිව්වෙ අපේ උප කොන්ත්‍රාත් කරන කෙනෙක්) මාළඹේ සයිට් එකට එනවයි කිව්වා. වෙලාව තියෙන නිසා මම අපේ විරාජිත් ( අපේ ඩ්‍රාෆ්ට්මන් මල්ලි ) එක්ක සාර්ක් විලේජ් එකේ ඩ්‍රොයින් එකක් බලලා, 11.15 ට වගේ මාළඹේ යන්න ගියා. මම මළඹේ යනකොට 12.10 ට වගේ ඈති.

පරක්කුවට හේතුව අපේ විමලසිරියව ( අපේ පර්චෙසින් මෑන්) සෙත්සිරිපාය සයිට් එකට දාන්න උන එක. ඒකනිසා, මාව බත්තරමුල්ලෙ ට්‍රෑෆික් එකට අහු උනා. කොහොමහරි එහේ වෑඩේත් ජයසේනට පෙන්නලා මම 1.30 ට වගේ ආපහු ඔෆිස් ආවා, මට ඊළඟට කළුතර යන්න තිබුන නිසා.

පරක්කු නිසා ඉක්මනට කන්න ආවා, හුටා. . . . බත් එකට කූඹි වහලා. දිග ඈරල බෑලුවහම කූඹි ඈතුලට ගිහින් තිබුනේ නෑහෑ. ඉතින් දඩි බිඩි ගාලා කාලා කළුතර ආවා. එනකොට 3.30 යි. මීටින් එක 3.00 නට උනත් මම තමයි පළමුවෑනියා. එහේ වෑඩ ඉවර වෙනකොට වෙලාව 6.15 ට වගේ ඈති. ගෙදර එනකොට 7.00 ට කිට්ටුයි.

මම ඉතින් තේකක් හදන් බීලා එහෙම් දිනපොතේ සටහන් ලියන්න පටන් ගත්ත. ඔන්න කොහොම කොහොම හරි අමාරුවෙන් 8.15 වගේ වෙනකන් ටයිප් කරගෙන යනකොට, ගෑණු ළමයා කාතාකරපි. ඒපාර අහනවා මොනවද ඔය කොටන්නෙ කියලා. මම කිව්වා මම මේ බ්ලොග් එකක් කරනවා කියලා. ඒකටත් ඉතින් නෙගටිව් තමයි. ගෑණු කෝකටත් නෙගටිව් නිසා මම ගනන්ගත්තෙ නෑහෑ. එත් පෑය 1.30 ක් උදෑල්ල. මොනවා කරන්නද, බෑඳගත්ත බෙරේ ගහන්න එපෑයි නේද? ( සොරි සොරි, බඳින්න තියන බෙරේ)

ඔන්න ඉතින් රෑවෙලා ආයිත් ලියන්න පටන්ගත්ත කියමුකො. කරුමෙක් මහත, කිරි අප්පට බල්ලො පෑනපි කියලා , ටයිප් කර කර හිටිය පේජ් එක ක්ලොස් උනානෙ.

අනේ ඉතින් ඔයාලා වෙනුවෙන් මම ඉතින් මේ රෑ 12.15 වෙනකන් ආපහු ටයිප් කරා.

ඔන්න ඔහොමයි මගේ අද දවස ගෙවුනෙ. අද කිව්වට 12.15 නිසා, මේකෙ හෙට (06/09/2011)දවසත් ඈතුලත්.

Saturday, September 3, 2011

අද සෑප්තෑම්බර් හතරවෙනි ඉරිදා. . .

ඉරිදා තමයි මට සතියටම තියන එකම අ නිවාඩු දවස. උදේ ඉදන් රෑ වෙනකන්ම වෑඩ ගොඩයි.

වත්ත අතුගලා තමයි වෑඩ් පටන්ගන්නෙ. ඊළගට වෑන් එක හෝදන්න ඕන. පස්සේ කාලා බීලා වත්තෙ තියෙන වෑඩක් කරනවා.

අහ්... ඕකීඩ් වලට පොහොර ගහන්න තියෙන එකම් දවසත් ඉරිදා තමයි. ඕකීඩ් කොටුව යට වල් වෑවිලා මහා කෑලෑවක් වෙලා. තාම සුද්ද කරන්න ලෑබුනෙ නෑහෑ. මේකට හොද සාත්තුවක් දෙන්න පුළුවන්නම් මාසෙට සෑහෙන ගානක් හොයන්න පුළුවන්. කොහෙද ඉතින් ඒකටවත් වෙලාව්ක් නෑහෑනේ. මේ ඉන්නේ පොඩි අයියගෙ දුව මිහිෂාණි. ආදරේට අපි කියන්නෙ ෂාණි කියලා.





ගිය ඉරිද අපේ බලු තඩියාව නාවපු නිසා මේසතියේ ඕන නෑහෑ. එයාව සති දෙකකට සෑරයක් නාවපුවම් ඈති.එහෙම නෑත්නම් ඉතින් මෑක්කො තමයි. මෑක්කො වෑහුවොත් උන් මරලා පව් කරගහගන්න වෙන නිසා, කොහොම හරි සති දෙකකට සෑරයක් රෑන්ඩිව නාවනවා. රෑන්ඩි රට බල්ලෙක් උනාට වෑඩ නම් වල් බල්ලෙක් තරම්.... ඒ ගෑන ඉතින් ලියන්නත් ලෑජ්ජයි වගේ.





ඒ වගේම මගේ වගා කටයුතුත් බලන්න ඕනනේ. දෑන් වගා කරපුවාගේ අවසාන කාලය. වම්බටු, වෑටකොළු මෑ මෑරීගෙන යනවා. ඒවා අලුතෙන් ඉන්දන්න ඕන. වෙලාවට ඉන්දන්න බෑරි උනොත් අස්වෑන්න නෑති කාලයක් එනවා. අපරාදේ මොනවා කරන්නද වෙලාවට ඉන්දන්න ලෑබුනේ මෑ ඈට ටිකක් විතරනෙ.







ඒ මදිවට මේ ඉත්තෑ කරදරේ. මේ අවුරුදු තිස් හයකට නොදෑකපු, නොහිටිය ඉත්තෑවො ටිකක් අවුරුදු දෙකක වගේ ඉදන් වත්ත විනාස කරනවා. යන්තම් දෙන්නෙක්වා අල්ලලා බොරලෑස්ගමුවෙ වෙලට ගිහින් දෑම්මා. ඒත් තව කොච්චර ඈත්ද?





මගේ කරල් පීදුනු බන්ඩක්ක ටික සේරම මේ හෑත්ත ගිය සතියේ විනාස කරානේ. එහෙම උනාම වගා කරන්න එපා වෙනව අප්පා. පව් කරන්නෙ නෑති උනාට ඒක දෑක්ක ගමන් හිතට ලොකු තරහක් ආවා. මොනවා කරන්නද උන්ව තියා මොකෙක් උනත් මරන්න මටනම් හිතෙන්නෙ නෑහෑ. පුළුවන් උනොත් අල්ලලා ට්‍රාන්ස්පොර්ට් කරන්න ඕන කලින් දෙන්නා ළගටම.

අදට ඈති වගේ. මේක ලිය ලිය හිටියොත් අද මට වෑඩක් කරන්න වෙන්නෙ නෑහෑනේ.

අද දවසේ විශේශ දෙයක් උනොත් ආපහු සටහන් කරන්නම්. දෑන් මම වෑඩ පටන් ගන්න ඕන.

සෑප්තෑම්බර් තුන්වෙනිදා . . .

උදේ ඉදන් මහ වෑස්ස. ඈහෑරෙන්කොට දවල් වෙලා. මොකද, ඊයේ රෑ අපේ ඉස්කෝලෙ යාළුවො නම දෙනෙක් සෙට් උනා. මගේ මතකය හරිනම් . .  ටිරාන්,අජිත්,විරෙන්ද්‍ර හම්බ උනේ 95 අපි වෙන් උනාට පස්සේ පළමු සෑරේට.


ඉමදූව, යෙහාන්, සිසිර, නිවන්ත, සුරාජ් නම් මීට කලින් නිතර හම්බ උනා. ඈත්තටම ඊයෙ අපිට හරි සතුටුයි. මොකද කාලෙකට පස්සෙවත් අපි කිහිපදෙනෙක්ටවත් එකතුවෙන්න ලෑබුණ එකට. අපි ඊයේ රෑ 12 වෙනකල් සතුටෙන් කාලය ගතකරා. ආයිත් කවදා එහෙම අවස්තාවක් ලෑබේවිද?

උදේ මදුසන්කත් ගොලුමඩම හන්දියෙන් අරන් ඔෆිස් ගියා. ඉයෙ රෑ ඉදන් බොස් අද කරන්න තියන වෑඩ කියනවා. ආපු ගමන් එක වෑඩක් පටන් අරන් කරගෙන ගියා. ටිකකින් බොස් කතා කරල කියනව, ඒක නවත්තලා වෙන එකක් කරන්න කියලා. ඒක කරගෙන යනකොට ගෑනුලමයා කතාකරලා කියනවා එයා මහරගම ශොපින් ඈවිල්ලා ඉන්නවා කියලා.මොනවා කරන්නද දෑන් ඉතින් ඒවත් බලන්න තියනවනේ.

ඉතින් මම පෑයක් ඉල්ලගෙන කාලා, බාගෙට කරපු වෑඩත් අරගෙන මහරගම ගියා. ගෑනු ශොපින්  යනවෙලාවට යන්න එපා කියලා පූර්නිමා කිව්වා. එත් මොනවා කරන්නද. එන්න නොකිව්වත් ආවා කිව්වේ, එන්න කියන එකනේ. ඈහුවම නෝලිමිට් එකේ ඉන්නවා කිව්වා. මම මහරගම නෝලිමිට් එකක් දන්නෙත් නෑහෑ. කොල්කරලා මම ඉන්න තෑනට ගෙන්න ගත්තා. ගෑනුලමයාව අරගෙන ගෙදරට ගිහින් දාලා මම ගෙදර ආවා. ගෙදර එනකොට 3.30 වගේ වෙලා.

පොඩ්ඩක් විතර නෙට් යන්න හිතුනා. එත් එක්කම තමයි මේ බ්ලොග් එක පටන්ගන්න හිතුනෙ. දෑන් ඉතින් ඒකත් කරා. දෑන් වෙලාව 6.45යි. දෑන් ඉතින් නාලා කාලා ඈවිත් හොම්වර්ක් කරන්න තියනවා. ඒ කිව්වේ ඔෆිස් එකේ වෑඩ තමයි.

අද පළවෙනි දවසනෙ. ලියුවා හොදටෝම ඈති වගේ. මට යුනිකොඩ් පුරුදුත් නෑහෑ.ඒත් පටන් ගත්ත එක දෑන් කරන්න එපෑයි නෙද?

මගේ පළමු සටහන . . . .

ඈත්තටම මට බ්ලොග් එකක් කරන්න හිතුනෙ මීට කාලෙකට ඉස්සෙල්ල. එත් මම අන්තර්ජාලයේ ඩයරියක් පටන්ගත්තත් ඒක දිගටම කරගන යන්න බෑරිඋනා. අපේ නිසුපාගේ බ්ලොග් එක විරජිත් ගිය සතියෙ පෙන්නුවහම, මටත් එහෙම එකක් කරන්න උනන්දුවක් ඈතිඋනා.

විරජිතුත්, නිසුපාත් දෙන්නටම ස්තූතියි මේක මට ලියන්න පටන්ගන්න හිතෙව්වට.

අද් ඉදන් මාත් එහෙනම් සින්හල බ්ලොග් රචකයෙක්.

මගේ දයිනික සටහන් මේ බ්ලොග් එකෙ දාන්න මම බලාපොරොත්තු වෙනව.

ඔයාලට බොහොම ස්තූතියි මේක බලන්න ඔයාලගෙ වටිනා කාලය ගත කරාට.

නවින්ද්‍ර අල්පෝන්සු.
03-09-2011